دوره نانبوکوچو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تاریخ ژاپن
فهرست پارینه‌سنگی پیش از ۱۴٬۰۰۰ ق.م جومون ۱۴٬۰۰۰ – ۱۰۰۰ ق.م یایویی ۱۰۰۰ ق.م – ۳۰۰ ب.م کوفون ۳۰۰–۵۳۸ آسوکا ۵۳۸–۷۱۰ نارا ۷۱۰–۷۹۴ هی‌آن ۷۹۴–۱۱۸۵ کاماکورا ۱۱۸۵–۱۳۳۳ تجدید حیات کن‌مو ۱۳۳۳–۱۳۳۶ موروماچی (آشیکاگا) نانبوکو-چو سنگوکو ۱۳۳۶–۱۵۷۳ آزوچی–مومویاما نانبان ۱۵۷۳–۱۶۰۳ ادو (توکوگاوا) ساکوکو عهدنامه کاناگاوا باکوماتسو ۱۶۰۳–۱۸۶۸ میجی جنگ بوشین اصلاحات نخستین جنگ چین و ژاپن شورش مشتزن‌ها جنگ روسیه و ژاپن ۱۸۶۸–۱۹۱۲ تایشو جنگ جهانی اول زمین‌لرزه بزرگ کانتو ۱۹۱۲–۱۹۲۶ شووا بحران اقتصادی (رکود بزرگ) نظامی‌گری جنگ جهانی دوم اشغال معجزه اقتصادی پسااشغال اقتصاد حبابی ۱۹۲۶–۱۹۸۹ هیسه‌ای دهه از دست رفته زمین‌لرزه کوبه زمین‌لرزه بزرگ شرق ژاپن ۱۹۸۹–۲۰۱۹ ریوا دنیاگیری کروناویروس (اثرات اقتصادی) ۲۰۱۹–تاکنون
موضوعات یکای پول زمین‌لرزه‌ها اقتصاد نام دوره‌ها آموزش امپراتوری روابط خارجی جغرافیا تاریخ‌نگاری نظامی نیروی دریایی سیاست پساجنگ میراث جهانی یونسکو
تاریخ گاه‌شمار
ن ب و

دوره نان‌بوکو–چو (به ژاپنی: 南北朝時代, Nanbokuchō jidai) یا دوره دربار شمالی و جنوبی، بخشی از تاریخ ژاپن بود که در درون دوران تعیین‌کننده موروماچی و بین سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۹۲ اتفاق افتاد. در این دوران، دربار امپراتوری شمالی به دست آشی‌کاگا تاکائوجی در کیوتو، و دربار امپراتوری جنوبی از سوی امپراتور گودای‌گو در یوشینو بنیان گذاشته شدند. دربار جنوبی سرانجام در سال ۱۳۹۲ تسلیم شمال شد.

• «ویکی‌پدیای انگلیسی».

این یک مقالهٔ خرد ژاپن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.