دیردری ویلسون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیردری ویلسون
Wilson's books: Relevance: Communication and Cognition and Meaning and Relevance
زادهٔ	۱۹۴۱ انگلستان
ملیت	بریتانیا
شناخته‌شده برای	Developer of relevance theory
پس‌زمینه‌های علمی
دانشگاه	دانشگاه آکسفورد مؤسسه فناوری ماساچوست
استاد راهنما	نوآم چامسکی
تأثیرات	پل گرایس نوآم چامسکی جری فودر
کار علمی
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری	زبان‌شناسی
زیرشاخهٔ	کاربردشناسی Relevance theory فلسفه زبان
دانشجویان برجسته	Stephen Neale Robyn Carston

دیردری ویلسون (انگلیسی: Deirdre Wilson؛ زادهٔ ۱۹۴۱)^[۱] فیلسوف، زبان‌شناس، دانشمند علوم شناختی و پژوهشگر در کالج دانشگاهی لندن و اهل بریتانیا و همچنین استاد پژوهش در مرکز مطالعه ذهن در طبیعت در دانشگاه اسلو است. مهم‌ترین کارهای او در زمینه کاربردشناسی زبانی، به‌ویژه در توسعه نظریه ارتباط (Relevance Theory) به همراه انسان‌شناس فرانسوی، دن اسپربر بوده است.^[۲] این کار به‌ویژه در فلسفه زبان تأثیرگذار بوده است. تأثیرات مهم بر ویلسون شامل نوام چامسکی، جری فودور و پل گریس می‌شود. زبان‌شناسان و فیلسوفان زبانی که شاگردان ویلسون بوده‌اند شامل استیون نیل (مرکز تحصیلات تکمیلی CUNY)، رابین کارستون (دانشگاه کالج لندن) و تیم وارتون (دانشگاه برایتون) می‌شوند.

ویلسون مدرک لیسانس فلسفه خود را در دانشگاه آکسفورد در حین همکاری با فیلسوف پل گرایس دریافت کرد. او دکترای خود (دکترای فلسفه) را در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) با راهنمایی زبان‌شناس نوام چامسکی به پایان رساند.^[۳] وی همچنین به عنوان مدرس در کالج سامرویل، آکسفورد فعالیت کرده است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Deirdre Wilson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژوئیه ۲۰۲۰.

این یک مقالهٔ خرد یک فیلسوف است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.