روان‌شناسی هنر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تئودور لیپس

این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی به‌جز زبان فارسی نوشته شده‌است. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخه‌ای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکی‌پدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحث‌های مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحه‌های نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را به‌عنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زده‌اید، لطفاً عبارت {{جا:نیاز به ترجمه|صفحه=روان‌شناسی هنر |زبان=نامشخص |نظر= }} ~~~~ را به پایین این بخش از فهرست صفحه‌های نیازمند ترجمه به فارسی بیفزایید. لطفاً {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=روان‌شناسی هنر}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید.

روان‌شناسی هنر یک رشتهٔ میان‌رشته‌ای است که به مطالعهٔ ادراک و شناخت ویژگی‌های هنری و تولید آن می‌پردازد. استفاده از هنر به‌عنوان شکلی از روان‌درمانی، مربوط به هنردرمانی است. روان‌شناسی هنر مربوط به روان‌شناسی محیط است.^{[نیازمند منبع]}

کار تئودور لیپس، روان‌شناس و فیلسوف آلمانی، نقش مهمی در توسعه اولیه مفهوم هنر روان‌شناسی که در اوایل دهه دوم قرن بیستم بود.^{[نیازمند منبع]} مهم‌ترین سهم او در این رابطه تلاش برای نظریه‌پردازی سؤال از Einfuehlung یا «همدلی» بود یک اصطلاح که بعداً تبدیل به یک عنصر کلیدی در بسیاری از تئوری‌های هنر روان‌شناسی شد.^{[نیازمند منبع]}

Mona Lisa

هنرمند	Leonardo da Vinci
موضوع	Possibly Leonardo's mother Caterina in a distant memory.[۲] This theory is based on the psychology of art.

هاینریش وولفین مورخ و منتقد سویسی یکی از اولین کسانی بود که به ادغام روان‌شناسی با تاریخ هنر پرداخت پایان‌نامه او با موضوع Prolegomena zu einer Psychologie der Architektur (1886) نشان می‌دهد که معماری می‌تواند از یک نقطه نظر صرفاً روان‌شناسی (به عنوان مخالف به یک تاریخی-progressivist) درک شود.^[۳]

فرد دیگری که نقش مهمی در توسعه هنر روان‌شناسی بود ویلهلم ورینگر بود که برخی از قدیمی‌ترین توجیهات نظری برای اکسپرسیونیست هنر را فراهم کرد. روان‌شناسی هنر (۱۹۲۵) توسط لو ویگوتسکی (۱۸۹۶–۱۹۳۴) یکی دیگر از کارهای کلاسیک است. ریچارد مولر-فراینفلس فرد مهم دیگری در نظریه‌پردازی هنر بود.^{[نیازمند منبع]}