ریتا گلد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریتا گلد
A white woman with dark eyes, chin in hand, arm bare to shoulder, wearing a fabric headwrap and a loose-fitting garment
ریتا گلد، ۱۹۱۶
زادهٔ۸ اوت ۱۸۹۰
اودسا، امپراتوری روسیه[۱]
درگذشت۱۵ مارس ۱۹۸۱ (۹۰ سال)
لس آنجلس، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
پیشه(ها)بازیگر، خواننده، هنرمند وودویل

ریتا گلد (انگلیسی: Rita Gould؛ ‏ ۸ اوت ۱۸۹۰ – ۱۵ مارس ۱۹۸۱) بازیگر، خواننده و هنرمند وودویل اهل ایالات متحده آمریکا بود. او همچنین به خاطر لباس‌ها و کلاه‌هایی که می‌سازد، شهرت داشت و در سال‌های میانی زندگی‌اش یک بشارت‌دهنده و مبلغ دین مسیحی بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

او فعالیت هنری‌اش را ابتدا در دهه‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ میلادی با اجرای تئاتر[۲][۳][۴] و وودویل در سرتاسر آمریکا آغاز کرد.[۵][۶][۷] در جریان جنگ جهانی اول او با انجمن مسیحی مردان جوان به فرانسه رفت تا نیروهای آمریکایی درگیر جنگ را سرگرم کند[۸] و بعد به همین کار را در بیمارستان‌ها و رویدادهای مربوط به جانبازان جنگ در آمریکا ادامه داد.[۹][۱۰] او در حوالی ۴۰ سالگی خود به بازیگری سینما روی آورد و صدایش اغلب از رادیو شنیده می‌شد[۱۱] و حتی مجری یک برنامۀ رادیویی هم بود.[۱][۱۲]

گولد به‌خاطر «لباس‌های خیره‌کننده‌اش» از جمله «مخملی به رنگ نارنگی» و دیگری «تافته قرمز و سفید شطرنجی» شهرت داشت.[۱۳] اجرای صحنه ای او در سال ۱۹۲۲ شامل ساختن کلاهی دستارمانند روی صحنه بود تا در حین آواز خواندن از آن استفاده کند.[۱۴] در سال ۱۹۴۰، زمانی که گولد در هالیوود زندگی می‌کرد، ساخت و فروش کلاه بی لبه زنانه قلاب‌دوزی‌شده با سبکی غیرمعمول را آغاز کرد که گاهی با ضمائم یک‌دست و هماهنگ با کلاه همراه بود.[۱۵]

از فیلم‌هایی که وی در آن‌ها نقش داشته‌است، می‌توان به هیچ‌چیز بجز دردسر اشاره نمود.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Proctor, Vaughn (1960-01-04). "Rita Gould Fondly Recalls 50 Years in Show Business". Valley Times. p. 17. Retrieved 2021-05-11 – via Newspapers.com.
  2. ↑ "Rita Gould Heads Hippodrome Bill". Spokane Chronicle. 1916-06-26. p. 11. Retrieved 2021-05-11 – via Newspapers.com.
  3. ↑ "Theatre Briefs: Loew's Metropolitan". The Chat. 1926-12-11. p. 32. Retrieved 2021-05-11 – via Newspapers.com.
  4. ↑ "Hot Weather Fails to Reduce Rita Gould's Customary Vim". The South Bend Tribune. 1922-09-05. p. 6. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  5. ↑ "Rita Gould Says She Wants to be a Resident of Butte". The Anaconda Standard. 1916-06-20. p. 11. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  6. ↑ "Comedienne Likes the Way She is Treated in Louisville". The Courier-Journal. 1924-10-26. p. 24. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  7. ↑ "At the Lyric". The Birmingham News. 1921-03-25. p. 27. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  8. ↑ "An A. E. F. Singer at Electric". The Kansas City Star. 1920-07-04. p. 8. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  9. ↑ "At the Theaters". The Capital Times. 1922-08-26. p. 5. Retrieved 2021-05-11 – via Newspapers.com.
  10. ↑ "Rita Gould, Gotham Girl, Entertainer for Legion Posts". Palladium-Item. 1921-09-08. p. 2. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  11. ↑ Doran, Dorothy (1931-10-26). "Premiere Pierre Laval to Give Radio Speech". The Akron Beacon Journal. p. 21. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  12. ↑ "Rita Gould to Appear in Record's Radio Concert". Fort Worth Record-Telegram. 1922-10-20. p. 5. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  13. ↑ "Striking Costumes Worn by Rita Gould". Women's Wear. August 8, 1923. p. 2 – via ProQuest.
  14. ↑ "Hot Weather Fails to Reduce Rita Gould's Customary Vim". The South Bend Tribune. 1922-09-05. p. 6. Retrieved 2021-05-12 – via Newspapers.com.
  15. ↑ "Hand-Crocheted Hats in Unusual Styles Made by Ritz Gould". Women's Wear Daily. November 1, 1940. p. 29 – via ProQuest.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ریتا گلد موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد بازیگر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ریتا_گلد&oldid=38012166»