ریسه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریسه‌های سارگارسوم.

دستگاه رویشی گیاهان پست که فاقد تمایز کامل بافتی است و در حد ابتدایی باقی‌مانده‌است را ریسه (thallus) می‌نامند. بافت‌های ارگانیسم‌هایی چون جلبک، قارچ، برخی جگرواشان، گلسنگ‌ها و کپک مخاطی پلاسمودیومی از این گونه هستند. بسیاری از این سازواره‌ها پیش از این در زمره ریسه‌داران thallophytes دسته‌بندی می‌شدند.

ریسه‌های درون‌ریشه‌ای

[ویرایش]

این نوع از ریسه، بعد از تشکیل میخ رخنه و نفوذ به بافت ریشه توسط قارچ، تولید می‌شوند. معمولاً دارای رشد محدودی هستند که پس از تشکیل به صورت بین سلولی و درون‌سلولی در داخل بافت ریشه رشد می‌کنند.

ریسه‌های برون‌ریشه‌ای

[ویرایش]

این نوع از ریسه‌ها از نظر ریخت‌شناسی و عملکرد متنوع هستند و شامل ریسه‌های کلنیزه‌کننده، جذب‌کننده مواد غذایی و تولیدکننده هاگ هستند. یکی از عملکردهای اساسی آنها کلنیزه نمودن سایر بخش‌های یک ریشه، ریشه‌های گیاهان یک گونه و گیاهان گونه‌های دیگر در خاک است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]