سایوز۲ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سایوز-۲
اطلاعات کلی مأموریت
نوع مأموریت:	پرواز آزمایشی
سازمان عمل‌کننده:	برنامه فضایی شوروی
شناسه_کوسپار:	1968-093A
شماره ستکات:	۳۵۱۱
مدارهای کامل کرده:	۴۸
مشخصات فضاپیما
مدل فضاپیما:	سایوز7k-ok
وزن پرتاب	۶۴۵۰ کیلوگرم
آغاز و پایان مأموریت
آغاز مأموریت:	جمعه ۲۵ اکتبر ۱۹۶۸–۳ آبان ۱۳۴۷
موشک پرتاب:	موشک سایوز
سایت پرتاب:	پایگاه فضایی بایکونور
پایان مأموریت:	دوشنبه ۲۸ اکتبر ۱۹۶۸–۶ آبان ۱۳۴۷
مشخصات مداری
مدار مرجع:	مدار زمین مرکزی
رژیم مداری:	مدار نزدیک زمین
اوج:	۲۲۹ کیلومتر
حضیض:	۱۹۱ کیلومتر
انحراف مداری:	۵۱٫۷ درجه
تناوب مداری:	۸۸٫۶ دقیقه
مأموریت‌های وابسته
مأموریت قبلی مأموریت بعدی سایوز-۱ سایوز-۳

سایوز ۲ (به روسی: Союз 2) (به معنای اتحاد ۲)یک فضاپیمای بدون سرنشین برای برنامه فضایی سایوز بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ساخته و توسعه یافته بود. هدف این فضاپیما ترازیابی و اتصال با فضاپیمای سایوز ۳ بود. این مأموریت نخستین تلاش‌ها برای اتصال به فضاپیمایی دیگر در تاریخ شوروی است. اگرچه اتصال کامل میان سایوز-۲ و سایوز-۳ در لحظات آخر برقرار نشد و روس‌ها بعد از آن و طی مأموریت‌های سایوز-۴ و سایوز-۵ توانستند به این هدف رسیدند.

در سال ۱۹۹۷ خوان فونتکابرتا مدعی شد که سایوز-۲ بدون سرنشین نبوده و شامل یک فضانورد به نام ایوان ایستیچنیکف و سگ همراه او کلوکا بوده‌است. طبق نظرات این عکاس اسپانیایی، این فضانورد و سگش به وسیله برخورد شهاب سنگ ناپدید شده‌اند و سازمان فضایی شوروی به منظور پشیگیری از مشکلات و همچنین حفظ وجهه خود در طول جنگ سرد، تمامی مدارک را از بین برده‌است. نمایشگاه آثار مرتبط با سایوز-۲ در بسیاری از کشورها به نمایش درآمد که با اعتراض شدید سفیران شوروی در آن کشورها همراه بود.

• ویکی‌پدیای انگلیسی. (بازبینی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۲)

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با فضا یا پرواز فضایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.