سب‌النبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سب‌النبی به معنی توهین و اهانت به پیامبر است. این امر براساس قوانین مجازات اسلامی ایران با اعدام مجازات می‌شود.

سب در لغت به معنی دشنام دادن، نفرین کردن و اهانت است.^[۱] در کتاب ترمینولوژی حقوق دکتر لنگرودی نیز در تعریف سب گفته‌است: «سبّ یعنی دشنام و بدگویی با جملات انشایی و آن عبارت است از ذکر الفاظ یا نوشته‌های ناخوش به کسی به قصد تحقیر و اهانت به صورت هجو و غیر آن. مجرم را سابّ گویند. از بزه‌های ضد شرف و عرض است. مجنی‌علیه را مسبوب گویند شتم نیز سبّ است. سبّ از مصادیق ایذاء است. سبّ نبی، کبیره است».^[۲]

براساس قوانین مجازات اسلامی ایران:

هر کس به مقدسات اسلام یا هر یک انبیاء یا ائمه طاهرین (ع) یا حضرت صدّیقه طاهره (س) اهانت نماید، اگر مشمول حکم سابّ النبی باشد، اعدام می‌شود و در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد.

— ماده ۵۱۳، قانون مجازات اسلامی ایران

• شارلی ابدو
• کاریکاتورهای محمد در یولاندز پستن
• اعدام یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارع