سحابی پیشسیارهای - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سحابی پیشسیارهای (انگلیسی: Protoplanetary nebula) (Sahai, Sánchez Contreras & Morris 2005) (PPN، جمع PPNe) یک جرم آسمانی است که در دوره کوتاه مدت در طول تکامل یک ستاره بین شاخه غول پیکر مجانبی متاخر (LAGB) [a] فاز و فاز سحابی سیارهای بعدی (PN). یک PPN به شدت در طیف تابش مادون قرمز ساطع میکند و نوعی سحابی بازتابی است. این دومین مرحله از آخرین مرحلهٔ تکامل با درخشندگی بالا در چرخه زندگی ستارگان با جرم متوسط (1-8 M☉) است. (کاستنر ۲۰۰۵)
نامگذاری
[ویرایش]سحابی پیشسیارهای IRAS 13208-6020 از موادی تشکیل شدهاست که توسط یک ستاره مرکزی به بیرون ریخته میشود. نام سحابی پیش سیارهای یک انتخاب ناخوشایند است به دلیل احتمال اشتباه گرفتنش با همان اصطلاح که گاهی هنگام بحث دربارهٔ مفهوم نامرتبط دیسکهای پیش سیارهای به کار میرود. نام سحابی پیش سیارهای نتیجه اصطلاح قدیمی تر سحابی سیارهای است که به دلیل نگاه ستاره شناسان اولیه از طریق تلسکوپها و یافتن شباهت ظاهری سحابی سیاره ای به غولهای گازی مانند نپتون و اورانوس انتخاب شد. برای جلوگیری از هر گونه سردرگمی احتمالی، ساهای، سانچز کنترراس و موریس ۲۰۰۵ استفاده از یک اصطلاح جدید سحابی پیش سیاره ای را پیشنهاد کردند که با هیچ رشته دیگری از نجوم همپوشانی ندارد. آنها اغلب به عنوان ستارههای پس از AGB نامیده میشوند، اگرچه این دسته همچنین شامل ستارگانی میشود که هرگز ماده پرتاب شده خود را یونیزه نمیکنند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Protoplanetary nebula». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳.