سرود ملی ایسلند - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرود ستایش (به ایسلندی: þjóðsöngur) سرود ملی کشور ایسلند است. متن آن نوشته ماتیاس یوکومس‌سون و آهنگ آن از سوین‌بیرون سوین‌بیورسون است. این سرود در سال ۱۸۷۴ به افتخار هزارمین سال سکنی گزیدن اینگولفور آرنارسون وایکینگ در جایی که امروز شهر ریکیاویک قرار دارد سروده شد.

این سرود درون‌مایه‌ای بسیار مذهبی دارد و از سه بند تشکیل شده که معمولاً تنها بند اول آن خوانده می‌شود.2

متن

برگردان فارسی	متن ایسلندی
ای خداوند میهن ما! ایزد زاد و بوم! نام مقدس، نام مقدست را می‌ستاییم لشکریانت به درازای روزگاران از خورشیدهای آسمان‌هایت برای تو تاجی ساخته‌اند بهر تو هر روز چون هزار سال است و هر هزار سال روزی بیش نیست گل کوچکی از جاودانگی، که با اشک‌های لرزانش به خدای خود نیایش می‌کند و می‌پژمرَد: هزاره ایسلند هزارمین سال ایسلند گل کوچکی از جاودانگی، که با اشک‌های لرزانش به خدای خود نیایش می‌کند و می‌پژمرَد.	Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð! Vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn! Úr sólkerfum himnanna hnýta þér krans þínir herskarar, tímanna safn. Fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár og þúsund ár dagur, ei meir: eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár, sem tilbiður guð sinn og deyr. Íslands þúsund ár, Íslands þúsund ár, eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár, sem tilbiður guð sinn og deyr.
خدایا، خدایا، به تو نماز می‌بریم روان‌های سوزان و سوزنده خود را به دستان تو می‌سپاریم پروردگارا، ای پدر، از روزگاران تا روزگاران، پاک‌ترین نیایش‌های خود را زمزمه می‌کنیم. نیایش می‌کنیم و تو را سپاس می‌گوییم، هزار سال، چرا که ایمن و آسوده ایستاده‌ایم نیایش می‌کنیم و تو را با اشک‌های لرزان ارج می‌نهیم و سرنوشت ما در دستان توست هزاره ایسلند هزارمین سال ایسلند بر ژاله‌های یخ‌زده بامداد که آن سال‌ها را پوشاندند خورشید تابان تو از فراز آسمان چیره خواهد بود	Ó, guð, ó, guð! Vér föllum fram og fórnum þér brennandi, brennandi sál, guð faðir, vor drottinn frá kyni til kyns, og vér kvökum vort helgasta mál. Vér kvökum og þökkum í þúsund ár, því þú ert vort einasta skjól. Vér kvökum og þökkum með titrandi tár, því þú tilbjóst vort forlagahjól. Íslands þúsund ár, Íslands þúsund ár, voru morgunsins húmköldu, hrynjandi tár, sem hitna við skínandi sól.
ای خداوند میهن ما! ایزد زاد و بوم! زیستن ما جز ساقه‌ای لرزان از نی نیست بی روح و نور تو که ما را از خاک برمی‌خیزاند فنا می‌شویم، بامدادان با مهر خود در کالبد ما روحی بدم و ما را در میان روزهای سخت رهنمون باش شامگاهان از عرش خود آرامش فروفرست و میهن ما را در پاسداری خود بدار هزاره ایسلند هزارمین سال ایسلند مردم میهن را به نیک‌بختی‌رسان و از اشک‌هایمان بکاه و با فرزانگی‌ات ما را در زندگی راهنما باش!	Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð! Vér lifum sem blaktandi, blaktandi strá. Vér deyjum, ef þú ert ei ljós það og líf, sem að lyftir oss duftinu frá. Ó, vert þú hvern morgun vort ljúfasta líf, vor leiðtogi í daganna þraut og á kvöldin vor himneska hvíld og vor hlíf og vor hertogi á þjóðlífsins braut. Íslands þúsund ár, Íslands þúsund ár, verði gróandi þjóðlíf með þverrandi tár, sem þroskast á guðsríkis braut.

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی
http://www.youtube.com/watch?v=CDKy-vf0JDc&feature=player_embedded#!