French
Deutschسزیم-۱۳۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
.jpg) سزیم-137 محفوظ شده منبع رادیواکتیو | |
| عمومی | |
|---|---|
| نماد | 137Cs |
| نام‌ها | سزیم-۱۳۷، Cs-137 |
| پروتون‌ها | 55 |
| نوترون‌ها | 82 |
| اطلاعات هسته | |
| فراوانی طبیعی | 0 (ردیابی) |
| نیمه‌عمر | 30.17 y ± 0.03 y[۱] |
| ایزوتوپهای والد | 137Xe (β−) |
| محصولات واپاشی | 137mBa |
| جرم ایزوتوپ | 136.907 u |
| اسپین | 7⁄2+ |
| حالت‌های واپاشی | |
| حالت واپاشی | انرژی واپاشی (MeV) |
| β- (واپاشی بتا) | 0.5120[۲] |
| γ (پرتو گاما) | ۰٫۶۶۱۷ |
| ایزوتوپهای سزیم جدول کامل نوکلیدها | |
سزیم-۱۳۷ (137
55Cs) یا رادیوسزیم، یک ایزوتوپ رادیواکتیو سزیم است که به عنوان یکی از محصولات بیشتر شناخته شده شکافت هسته ای اورانیم-۲۳۵ و دیگر ایزوتوپهای قابل شکافت در راکتورهای هسته ای و سلاح‌های هسته ای تشکیل می‌شود. این ایزوتوپ یکی از مشکل سازترین محصولات شکافت با عمر کوتاه تا متوسط است چرا که به راحتی حرکت می‌کند و در طبیعت به دلیل حلالیت زیاد متداول‌ترین ترکیبات شیمیایی سزیم در آب یعنی نمکها، گسترش می‌یابد.
واپاشی
[ویرایش]
سزیم-۱۳۷ دارای نیمه عمری حدود ۳۰٫۱۷ سال است.[۱] دربارهٔ ۹۴٫۶٪ آن با واپاشی بتا به یک ایزومر اتمی شبه پایدار باریم واپاشیده می‌شود: باریم-۱۳۷ام (137mBa، باریم-۱۳۷ام). باقی مانده به‌طور مستقیم باریم-۱۳۷ را جذب می‌کند که پایدار است. باریم-۱۳۷ام نیمه عمر حدود ۱۵۳ ثانیه دارد و عامل تمام انتشارات اشعه گاما در نمونه‌های سزیم-۱۳۷ است. باریم فراپایدار با انتشار اشعه گاما با انرژی ۰٫۶۶۱۷ مگاالکترون ولت فرو می‌ریزد. به‌طور کلی ۸۵٫۱ درصد از واپاشی سزیم-۱۳۷ منجر به انتشار پرتو گاما به این شیوه می‌شود. یک گرم سزیم-۱۳۷ دارای فعالیت ۳٫۲۱۵ ترا بکرل (TBq) است.[۳]
اوج اصلی فوتون باریم-۱۳۷ام برابر ۶۶۲ کیلوالکترون ولت است[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ National Institute of Standards and Technology (2009-09-06). "Radionuclide Half-Life Measurements". Archived from the original on 12 August 2016. Retrieved 7 November 2011.
- ↑ The Lund/LBNL Nuclear Data Search. "Nuclide Table". Archived from the original on 22 May 2015. Retrieved 14 March 2009.
- ↑ Bunting, R. L. (1975). "Nuclear Data Sheets for A=137". Nuclear Data Sheets 15. 335.
- ↑ Delacroix, D.; Guerre, J. P.; Leblanc, P.; Hickman, C. (2002). Radionuclide and Radiation Protection Handbook. Nuclear Technology Publishing. ISBN 978-1-870965-87-3.