سنگ‌زایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سنگ‌زایی[۱] (انگلیسی: Petrogenesis) شاخه‌ای از سنگ‌شناسی است که به مطالعه منشأ و چگونگی تشکیل سنگ‌ها می‌پردازد. با وجود این که واژه سنگ‌زایی بیشتر برای اشاره به فرآیندهایی به‌کار می‌رود که سنگ‌های آذرین را تشکیل می‌دهند، ولی این واژه می‌تواند شامل فرآیندهای دگرگونی و رسوبی شامل ترازایی و واکنش دگرگونی نیز باشد.

سنگ‌زایی یک سنگ آذرین شامل سه مرحله متوالی است: تولید ماگما، تمایز ماگما و جذب پوسته.

منابع

[ویرایش]
  1. «سنگ‌زایی» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «petrogenesis, petrogeny»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هفتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸ (ذیل سرواژهٔ سنگ‌زایی)