سه کشور اروپایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وزیران خارجه ۳ کشور اروپایی به همراه مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا

سه کشور اروپایی (EU 3) یا سه کشور بزرگ اروپا (به انگلیسی: The EU Big Three)‏[۱] اصطلاحاً اشاره به ۳ کشور قاره اروپا یعنی فرانسه، آلمان و بریتانیا دارد.[۲][۱]

هر یک از این کشورها، به تنهایی قدرت جهانی به شمار می‌روند و در داخل و خارج اتحادیه اروپا از نفوذ زیادی برخوردارند.[۳] اکنون مرکزیت این ۳ کشور در تحولات اروپا غیرقابل‌انکار دانسته می‌شود.[۱] به طوری که در سال ۲۰۰۵ کریس پتن عضو کمیسیون روابط خارجی اتحادیه اروپا در مورد آن‌ها گفته بود: «من قصد اهانت به دیگر کشورها را ندارم، اما تا زمانی که فرانسه، آلمان و بریتانیا در قضیه نباشند، در موضوعات مهم اروپایی هیچ سیاستی وجود ندارد.»[۱]

این ۳ کشور در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ طرف مذاکره ایران در موضوع هسته‌ای بودند و برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی خود با ایران تمایل داشتند.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Koops, Joachim Alexander (2011). "What Kind of Actor What Kind of Power?". The European Union as an Integrative Power: Assessing the EU's 'effective Multilateralism' with NATO and the United Nations. Institute for European Studies publication series (به انگلیسی). Vol. 16 (illustrated ed.). Asp / Vubpress / Upa. pp. 208–211.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Terzi, Ozlem (2013). The Influence of the European Union on Turkish Foreign Policy (به انگلیسی). Ashgate Publishing, Ltd. p. 119.
  3. Bretherton, Charlotte; Vogler, John (2006). The European Union as a Global Actor (به انگلیسی). Routledge. p. 174.