سوکر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوکر
خدای تاریکی و زوال،روح جب
ویژگی‌ها:	به شکل مرد مومیایی شاهین
زمان فرقه:	پادشاهی کهن تا دوره پایانی
مکان فرقه:	ممفیس
اطلاعات شخصی
معادل فرانسوی:	Sokaris
فهرست اساطیر مصر

سوکر در اساطیر مصر باستان، به عنوان خدای شاهین گورستان، تاریکی و زوال می پنداشتند. اگر چه نام این خدا نامشخص است اما در متون مصر باستان این خدا به شکل اشک نگران اوزیریس برای ایزیس در عالم اموات به نمایش گذاشته شده‌است.در معبد سوکر،او را دیباچۀ سرزمین خویش و دل مردگان را تغذیه می کرده‌است.

این خدا با دو خدای دیگر اوزیریس و پتاح آمیخته است و ترکیب این سه خدا در متون باستان ترسیم شده‌است.^[۱][۲]

مرت‌سکر به شکل یک مردی مومیایی با سر شاهین و گاه به شکل تپه ای با سر شاهین ترسیم شده‌است.^[۱][۲]

معبد این خدا رو سیتاو در شهر ممفیس بناشده‌است.

در جشن هنو(Henu)،که هر سال در شهر تبس به یاد قیام اوزیریس برگزار می شده‌است، این خدا را سوار برقایقی طلایی به همراه بک کشتی به شکل غزال آفریقایی مجسمه این خدا را حمل می کردند.^[۳][۴]

• فهرست شخصیت‌ها، مکان‌ها و رویدادهای افسانه‌ای مصر باستان

1. sokaris
2. مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی
3. Sokar

• اساطیر مصر،ورونیکا ایونس،ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر،۱۳۷۵.
• بیشتر درباره سکر
• مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی
• ویکی‌پدیای فرانسوی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سوکر موجود است.

این یک مقالهٔ خرد مصر باستان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.