سگ را بجنبان - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سگ را بجنبان | |
---|---|
کارگردان | بری لوینسون |
تهیهکننده | بری لوینسون رابرت دنیرو |
فیلمنامهنویس | هیلاری هنکین دیوید مامت |
بر پایه | قهرمان آمریکایی اثر لری بینهارت |
بازیگران | داستین هافمن رابرت دنیرو جرج گینز |
موسیقی | مارک نافلر |
فیلمبردار | رابرت ریچاردسون |
تدوینگر | استو لیندر |
توزیعکننده | نیو لاین سینما |
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۹۷ دقیقه |
کشور | ایالات متحده |
زبان | انگلیسی |
هزینهٔ فیلم | ۱۵ میلیون دلار[۱] |
فروش گیشه | ۶۴٬۲۵۶٬۵۱۳ دلار |
سگ را بجنبان (به انگلیسی: Wag the Dog) فیلمی در ژانر کمدی سیاه به کارگردانی و تهیه کنندگی بری لوینسون و هنرنمایی ستارگانی چون داستین هافمن و رابرت دنیرو، در سال ۱۹۹۷ است.[۲]
فیلمنامه توسط هیلاری هنکین و دیوید ممت بهطور تفصیلی از روی رمان «قهرمان آمریکایی» اثر لری باینهارت، الگوبرداری شده بود.
تولید
[ویرایش]عنوان فیلم
[ویرایش]عنوان فیلم برگرفته از اصطلاحی در زبان انگلیسی است، the tail wagging the dog، (یعنی کار دنیا برعکس شده)[۲] که به این اصطلاح در ابتدای فیلم نیز به این گونه ارجاع داده میشود که:
چرا سگ دمش را میجنباند؟
چون سگ از دماش باهوش تر است.
اگه دم باهوش تر بود، اون سگ رو میجنباند.
ماتس و ایوانز
[ویرایش]گفته میشود که شخصیت هافمن، استنلی ماتس، مستقیماً بر اساس شخصیت تهیهکننده معروف، رابرت ایوانز است. شباهتهایی بین این شخصیت و عادات کاری، طرز رفتار، سبک لباس پوشیدن، مدل مو و عینکهای بزرگ و مربعی ایوانز مشاهده شدهاست. تاجایی که در واقع، رابرت ایوانز واقعی به شوخی گفتهاست که: «من در این فیلم شگفتانگیز هستم».[۳]
برخی از بازیگران مطرح آن
[ویرایش]رابرت دنیرو در نقش کنراد برین
داستین هافمن در نقش استنلی ماتس
آن هیچ در نقش وینفرد امس
دنیس لری در نقش فَد کینگ
ویلی نلسون در نقش جانی دین
بازخوردها
[ویرایش]در راتن تومیتوز، سگ را بجنبان، توانست ۸۵ درصد میزان رضایت را از ۷۶ را رای بهدست آورد که بهطور میانگین امتیاز ۷٫۴ از ۱۰ را به آن داده بودند. پ
در متاکریتیک، این فیلم توانست امتیاز ۷۳ از ۱۰۰ را بر اساس ۲۲ نقد و بررسی که ثبت شده بود، بهدست آورد که بهطور کلی نشان دهنده نقدهای مثبت از فیلم است.[۴]
راجر ایبرت، منتقد فیلم، از چهار ستاره به این فیلم امتیاز ۴ را داد و در بررسی خود برای روزنامه شیکاگو سان-تایمز نوشت: «این فیلم ساتیری است که حاوی مقدار کافی واقعگرایی است که آن را قابل تصدیق میکند؛ مانند فیلم دکتر استرنجلاو، شما را به خنده میآورد و سپس به تأمل میاندازد.»[۵] او این فیلم را به عنوان دهمین فیلم مورد علاقهاش در سال ۱۹۹۷ رتبهبندی کرد.[۶] آن هورنادی از روزنامه واشینگتن پست این فیلم را در لیست بهترین فیلمهای سیاسی تاریخ، در جایگاه دوازدهم، قرار داد.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Business info" on IMDb
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Wag the Dog". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-05-22.
- ↑ «Tiger Plays It Cool Under Big-cat Pressure - tribunedigital-orlandosentinel». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۷-۰۱. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۶.
- ↑ "Wag the Dog and Narrative Analysis". Wag the Dog: A Study on Film and Reality in the Digital Age: 15–48. 2013. doi:10.5040/9781628929171.ch-001.
- ↑ «The Best 10 Movies of 1997 | Roger Ebert's Journal | Roger Ebert». web.archive.org. ۲۰۲۰-۰۴-۰۴. بایگانیشده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۲۳.
- ↑ "RogerEbert.com". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-07-03.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Wag the Dog». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.