سیامک بنایی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیامک بنایی | |
---|---|
زاده | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۶تهران |
ژانر | موسیقی ایرانی |
ساز(ها) | تمبک |
اعضای پیشین | گروه پایور |
سازهای اصلی | |
تمبک | |
استاد(ها) | محمد اسماعیلیامیرناصر افتتاح |
سیامک بنایی (زادهٔ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۶) موسیقیدان و نوازندهٔ تمبک اهل ایران است.[۱] او از اعضای سابق گروه موسیقی پایور و «ارکستر بزرگ مضرابی» به رهبری حسین دهلوی بوده است.
زندگینامه
[ویرایش]سیامک بنایی، ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در تهران متولد شد. او نواختن تمبک را از سال ۱۳۶۱، ابتدا مدت کوتاهی نزد امیرناصر افتتاح و پس از آن نزد محمد اسماعیلی فراگرفت و شیوهٔ نوازندگی او را ادامه داد.[۲] وی در کنسرتها و آثار متعددی با هنرمندانی نظیر: فرامرز پایور، داریوش پیرنیاکان، جلال ذوالفنون، شهرام ناظری، حسین فرهادپور، سوسن اصلانی و … همکاری نمود. او از اعضای گروه موسیقی پایور،[۳] «ارکستر بزرگ مضرابی» به رهبری حسین دهلوی[۴] و نوازندهٔ تمبک «گروه شهنازی»[۵] و «گروه نوا» بودهاست.[۶]
وی همچنین نتنویسی کتاب آموزش تمبکِ حسین تهرانی را تحت نظر حسین دهلوی انجام داد[۷] و کتاب آموزش تمبکِ محمد اسماعیلی، در سال ۱۳۸۲، به کوشش او منتشر شد.[۸][۹] گردآوری مجموعه آلبومهای «سلسله عشق»، «صد سال تار» و «صد سال سنتور» از جمله فعالیتهای دیگر او در زمینهٔ موسیقی است.[۱۰] وی همچنین به عنوان داور با جشنواره ملی موسیقی جوان همکاری داشتهاست.[۱۱]
آثار هنری
[ویرایش]از جمله آثار نوازندگی سیامک بنایی، به آلبومهای موسیقی زیر میتوان اشاره کرد:
- دل شیدا، به آهنگسازی فرامرز پایور و خوانندگی شهرام ناظری
- لیلی و مجنون، به آهنگسازی فرامرز پایور و خوانندگی شهرام ناظری[۱۲]
- پردهٔ عشاق، به آهنگسازی فرامرز پایور و خوانندگی حمیدرضا نوربخش[۱۳]
- آسمان، به آهنگسازی علیاکبر شهنازی، به سرپرستی داریوش پیرنیاکان و خوانندگی حمیدرضا نوربخش[۱۴]
- تار، به آهنگسازی علینقی وزیری به همراهِ تار هوشنگ ظریف[۱۵]
- ۱۸ تصنیف، به همراهِ سهتارِ جلال ذوالفنون[۱۶]
- حکایت دل، به آهنگسازی فرامرز پایور و خوانندگی علی رستمیان[۱۷]
- بامدادان، به آهنگسازی حسین فرهادپور و خوانندگی علی رستمیان[۱۸]
- از بودن و سرودن، به آهنگسازی نوید قزوینه و خوانندگی علی رستمیان[۱۹]
- مایهٔ ناز، به آهنگسازی روحالله خالقی و محمدعلی امیرجاهد و خوانندگی سالار عقیلی[۲۰]
- رِنگهای هفت دستگاه، به همراهِ سنتور پژمان آذرمینا[۲۱]
- سارنگ، به آهنگسازی مهرداد دلنوازی[۲۲]
- خجسته، به آهنگسازی سوسن اصلانی[۲۳]
- چشمه ساران، به آهنگسازی حسین فرهادپور و خوانندگی بهرام باجلان[۲۴]
- پنهان در غبار، به آهنگسازی جواد لشگری، تنظیم مانی جعفرزاده و خوانندگی بهرام سارنگ[۲۵]
- بوی مهر، به آهنگسازی سیاوش آریامنش و خوانندگی سینا سرلک[۲۶]
- خلوت خاطرهها، به همراه پیانو حریر شریعتزاده[۲۷]
- باغ به باغ، به همراهِ پیانو سامان احتشامی[۲۸]
- ابوعطا-افشاری از ردیف چپ کوک فرامرز پایور، به همراهِ سنتور مینا نیزاری[۲۹]
- اجرای گروهی آثار غلامحسین بیگجهخانی[۲۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ «"دمام" میتواند جایگزین ساز وارداتی "کاخون" شود». خبرگزاری ایلنا. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «ما نوازندگان تنبک، متهم هستیم!». روزنامه اطلاعات. ۱۱ خرداد ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «آلبوم "بوی مهر" منتشر شد». باشگاه خبرنگاران جوان. ۶ بهمن ۱۳۹۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «آلبوم ارکستر مضرابی حسین دهلوی منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۲۰۰۸-۰۶-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «کنسرت گروه " شهنازی" با استقبال دانشجویان روبرو شد». خبرگزاری مهر. ۲۰۰۳-۱۰-۱۳. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «سیامک بنایی». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ دهلوی، حسین. آموزش تمبک. تهران: مؤسسه فرهنگی هنری ماهور. صص. ۱۲.
- ↑ «آموزش تمبک». ویستا. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «آموزش تمبک محمد اسماعیلی». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «تکلیف تنبک، بیتکلفی است!». تحریر نو. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «بچهها با موسیقی خودمان خوب ارتباط برقرار نمیکنند / سیامک بنایی از جشنواره موسیقی جوان گفت». خبرگزاری هنر ایران. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.
- ↑ «لیلی و مجنون». سنتورپدیا.
- ↑ «پردهٔ عشاق». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «آسمان». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «تار». ایران صدا.
- ↑ «جلال ذوالفنون». خنیاگر.
- ↑ «حکایت دل». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «بامدادان». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «از بودن و سرودن». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «مایهٔ ناز». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «رنگهای هفت دستگاه». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «سارنگ». ایران صدا.
- ↑ «خجسته». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «چشمه ساران». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «پنهان در غبار». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «بوی مهر». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ «خلوت خاطرهها». پارت.
- ↑ «باغ به باغ». نوایاب. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ «آثاری از پایور، بیگچهخانی، معروفی، اشگری و دستان منتشر شد». ایسنا. ۲۰۰۹-۰۵-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۷.