سیفالله معظمی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیفالله معظمی | |
---|---|
وزیر پست و تلگراف و تلفن ایران | |
دوره مسئولیت ۴ امرداد ۱۳۳۱ – ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ | |
پادشاه | محمدرضا پهلوی |
نخستوزیر | محمد مصدق |
پس از | غلامحسین صدیقی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۹ دی ۱۲۹۰ گلپایگان، ایران |
درگذشته | ۲۹ بهمن ۱۳۴۷ تهران، ایران |
ملیت | ایران |
حزب سیاسی | حزب ایران ، جبهه ملی ایران |
همسر(ان) | پریوش خانم صالح |
روابط | جعفر شریف امامی (شوهر خواهر)عبدالله معظمی (برادر) |
فرزندان | محمد معظمی، محسن معظمی |
محل تحصیل | مهندس نفت |
پیشه | سیاستمدار |
سیفالله معظمی (۱۲۹۰ گلپایگان–۱۳۴۷ تهران) وزیر پست و تلگراف و تلفن در دولت ملی دکتر محمد مصدق بود و در حزب ایران فعالیت میکرد.
خانواده و تحصیلات
[ویرایش]سیفالله معظمی فرزند سرتیپ محمدخان معظمالسلطان و برادر عبدالله معظمی ریاست مجلس دوره هفدهم بود.معظمی پس از پایان دوره تحصیلات متوسطه در ایران به انگلستان رفت و در رشته مهندسی نفت از دانشگاه بیرمنگهام فارغالتحصیل شد.
فعالیتهای اداری و سیاسی
[ویرایش]معظمی ابتدا به شرکت نفت و سپس به وزارت پیشه و هنر رفت. بعد از مدتی به ریاست کارخانجات قند انتخاب شد. سپس با عنوان مدیر کل امور بازرگانی به بانک صنعتی و معدنی ایران رفت. در وزارت پیشه و هنر (صنایع و معادن) کابینه قوام در سال ۱۳۲۵ مدیر کل فنی بود. با تأسیس سازمان برنامه و بودجه به انتخاب مجلس شورای ملی در هفتم اردیبهشت ۱۳۲۹ به عضویت هیئت نظارت بر این سازمان برگزیده شد.
دکتر مصدق در کابینه دوم خود او را به وزارت پست و تلگراف و تلگراف منصوب کرد. او پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به مدت سیزده ماه زندانی شد[۱] و بعد از زندان دیگر در کارهای دولتی مشارکت نداشت.
معظمی در ۲۹ بهمن سال ۱۳۴۷ در تهران فوت کرد.[۲] او از جمله افرادی بود که در روز کودتا به همراه مصدق و سایر اعضای همراهش بسر برد دکتر مصدق در شب ۲۸ مرداد و روز قبل از معرفی خود به مقامات کودتا در منزل مادر مهندس معظمی بود. جعفر شریف امامی شوهر خواهر و عبدالله معظمی ریاست مجلس هفدهم برادر سیفالله معظمی هستند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «آمار و مشخصات متهمین وقایع 25 ـ 28 مرداد ۱۳۳۲(بخش سوم)». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ مارس ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۹ مارس ۲۰۱۷.
- ↑ شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
- ↑ زندگی سیاسی سپهبد فضلالله زاهدی ص۱۸۹- انتشارات گلدیس -جعفر مهدینیا-۱۳۷۸