شاخص خشکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نمایه خشکی^[۱][۲] یا شاخص خشکی (به انگلیسی: Aridity index) یک شاخص عددی به منظور توصیف خشکی آب و هوا در یک منطقه مشخص جغرافیایی است. شاخص خشکی توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) به شکل زیر تعریف شده‌است.

${\displaystyle AI_{U}={\frac {P}{PET}}}$

که ${\displaystyle PET}$ قابلیت تبخیر-تعرق، ${\displaystyle P}$ میانگین بارش سالیانه و ${\displaystyle AI_{U}}$ شاخص خشکی هستند.^[۳]