محور (مکانیک) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مِحوَر^[۱] یا میل عضو دورانی یا رفت و برگشتی است که برای انتقال نیرو و گشتاور بکار می‌رود و تحت تأثیر تنش پیچشی و خمش قرار دارد و به سه گروه ثابت، مفصلی و قابل خمش تقسیم می‌شود. محور می‌تواند تاخالی یا توپر باشد.

محورهای ثابت برای سوار کردن چرخ‌دنده‌ها، کلاچ‌ها، چرخ تسمه و دسته لنگها مورد استفاده قرار می‌گیرد. میل لنگ‌ها نیز جزء محورهای ثابت هستند و از آن‌ها برای تبدیل حرکت دورانی به خطی یا برعکس استفاده می‌شود.

محورهای مفصلی میله‌هایی هستند که امتداد آن‌ها نسبت به هم دارای زاویه باشند و از آن‌ها برای انتقال نیروهای پیچشی بین دو شافت که در یک امتداد نیستند و تحت زاویه‌های مختلف قرار دارند استفاده می‌شود. بیشترین مورد استفاده میل‌های مفصلی در ماشین‌های فرز، ماشین‌های کشاورزی، ماشین‌های حمل و نقل و اتومبیل‌ها می‌باشد. باید توجه داشت که برای تنظیم میل‌های با ارتباط مفصلی، زوایای دو مفصل باید با یک دیگر مساوی باشند.

مقطع محورها در محل قرارگیری در یاتاقان، دایره‌ای است و در بقیه نقاط می‌تواند پله‌دار، طوقه‌دار یا اصولا با قطرهای گوناگون باشد تا بتوان قطعاتی را روی ان نصب کرد.^[۲]

محورها برای کارایی بهتر با لایه ای از کروم پوشیده می‌شوند که ضدزنگ است. و برای حرکت بهتر بلبرینگ روی میل این کار انجام می‌شود.

• محور توان‌دهی

http://jozvehtvto.shoploger.com/article-18071.aspx بایگانی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine