شهرستان کنگاور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کنگاور
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانکرمانشاه
مرکز شهرستانکنگاور
سایر شهرهاکنگاور
بخش‌هابخش مرکزی
سال تأسیس۱۳۵۹[۱]
نام‌های پیشینکنکوبار، کنگه‌ور، کنکاور، قصرالصوص
مردم
جمعیت۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵)
مذهبشیعه، یارسان
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱٬۴۵۶[۲]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۲۳
بارش سالانه۴۲۳
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۳۴۸۲


شهرستان کَنگاور از شهرستان‌های استان کرمانشاه ایران است. مرکز این شهرستان شهر کنگاور است. معبد آناهیتا در این شهرستان واقع شده است.

کنگاور، چشمه‌های آب فراوان و همچنین دشت‌های حاصل‌خیزی دارد. از روستاهای آباد این شهرستان، روستای فش، قارلق بزرگ، خزل غربی، دهلر، چشمه درازه، سلطان‌آباد، عباس‌آباد، کرماجان است. حکومت این شهر در زمان قاجار به ساری اصلان سپرده شد. عمارت ساری اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پابرجا است.[۳][۴]

مردم

[ویرایش]

زبان

[ویرایش]

زبان‌های کردی جنوبی، لکی، لری ثلاثی، ترکی و فارسی در شهرستان کنگاور تکلم می‌شوند.[۵][۶]

دین

[ویرایش]

دین اکثر مردم شهرستان کنگاور اسلام شیعه است. همچنین عده‌ای نیز پیروان یارسان هستند. در گذشته گروهی از یهودیان هم در کنگاور سکونت داشته اند که به شهرها و کشورهای مهاجرت کرده‌اند. همچنین شواهدی مبنی بر حضور مردم ارمنی در روستای فش در گذشته‌های دور موجود است. اهالی مسیحی و یهودی کتگگاور در گذشته عمدتاً به کار تجارت و طبابت می‌پرداختند.[۷]

[۸]


موقعیت شهرستان کنگاور

[ویرایش]

شهرستان کنگاور از شمال و شرق با استان همدان از جنوب غربی با استان لرستان از شمال غربی با شهرستان سنقر از غرب با صحنه همجوار است.

شهرستان کنگاور
شهرستان کنگاور

مراکز آموزش عالی

[ویرایش]

دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر کنگاور در سال ۱۳۸۲ آغاز به فعالیت کرد و در حال حاضر با هشت رشته کار خود را ادامه می‌دهد.

دانشگاه پیام نور واحد شهر کنگاور در حال حاضر با رشته‌های مختلف دانشگاهی در حال انجام خدمات است.

تقسیمات کشوری

[ویرایش]

شهرها: کنگاور، گودین

آثار تاریخی

[ویرایش]

تپه گودین

[ویرایش]
  • تپه گودین یکی از آثار تاریخی و دیدنی شهرستان کنگاور است. این تپه در شهر گودین در ۱۰ کیلومتری شرق کنگاور واقع شده و به لحاظ ارزش تاریخی در رده تپه‌های تاریخی همچون تپه سیلک کاشان قرار می‌گیرد که دوره‌های تاریخی ایران را با نسبت دادن به این تپه‌ها دسته‌بندی می‌کنند. این تپه آشپزخانه معبد آناهیتا محسوب می‌شده که پس از گذشت نزدیک به ۱۳۵۵ سال از ساخت آن، تنها آثار چند بنا مربوط به حدود ۵۰۰ سال پیش در آن باقی مانده‌است. گروه‌های کاوشگران آمریکایی در فاصله سال‌های ۱۳۱۵ تا ۱۳۵۵ ضمن انجام کاوش‌های گسترده در این تپه، آثار زیاد و گران‌بهایی کشف کردند که همگی به خارج از ایران منتقل و هم‌اکنون در موزه‌های آمریکا و اروپا نگهداری می‌شوند.

صنایع

[ویرایش]

در آذر ۱۴۰۰ اعلام شد که دو کارخانۀ پتروشیمی و تراکتورسازی با سرمایه‌گذاری بانک توسعه صادرات و بنیاد مستضعفان در شهرستان کنگاور در حال احداث است.[۹] «پتروشیمی پتروفراز هوران» با هدف تولید ۶۸۰۰۰ تن اتیلن اکساید در سال در شهرک صنعتی کنگاور در حال ساخت است که ۹۸٪ سهام آن به شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس تعلق دارد.[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
  2. «Kangavar, Iran Page». Falling Rain Genomics. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
  3. کتاب سبز (بانک اطلاعات استان کرمانشاه)، سید ضیاء الدین خرمشاهی، کانون تبلیغاتی دالاهو، دی ۱۳۷۵، صفحهٔ ۴۶۸
  4. دانشنامه فارلکس بازدید ۱۶ اوت ۲۰۱۰
  5. کرمانشاه، دانشگاه علوم پزشکی. «تاریخچه شهرستان». دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
  6. «کنگاور اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۲۰.
  7. «شهرستان کنگاور». وبسایت اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۰.
  8. «شهرستان کنگاور کرمانشاه». وبسایت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان کرمانشاه (شبکه بهداشت و درمان کنگاور).
  9. اشتغال‌زایی ۸۰۰ نفره با احداث دو کارخانه در کنگاور، نوشته‌شده در روزنامۀ اقتصاد سرآمد، شمارۀ ۱۱۹۴، ۵ آبان ۱۴۰۰؛ بازدید در ۲۸ آذر ۱۴۰۳.
  10. شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس: پتروشیمی پترو فراز هوران؛ بازدید در ۲۸ آذر ۱۴۰۳.