شورایعالی اشتغال - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شورایعالی اشتغال | |
---|---|
تاریخچه | |
بنیادگذاری | ۱۳۷۷ |
رهبری | |
رئیس | |
محل نشستها | |
تهران، ایران |
شورایعالی اشتغال طبق قانونی به همین نام که در تاریخ ۱۳۷۷/۶/۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و در تاریخ ۱۳۷۷/۶/۱۱ توسط شورای نگهبان تأیید شد، تشکیل گردید.[۱]
این شورا میبایست هر ۶ ماه یکبار تشکیل جلسه داده و جلسات آن با شرکت ۲/۳ اعضا رسمیت مییابد. جلسات این شورا به ریاست رئیسجمهور تشکیل میشود و اهداف اعلام شده آن از جمله شامل بررسی عرضه و تقاضای بازار کار و ایجاد تعادل میان آنهاست.[۱]
دبیرخانه این شورا در ابتدا در سازمان برنامه و بودجه کشور مستقر بود[۱] که در سال ۱۳۸۵ با تصویب شورایعالی اداری به وزارت کار و امور اجتماعی منتقل شد.[۲]
اعضا
[ویرایش]- وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی
- وزیر کشور
- وزیر جهاد کشاورزی
- وزیر آموزش و پرورش
- وزیر صنعت، معدن و تجارت
- وزیر امور اقتصادی و دارایی
- وزیر نیرو
- وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
- وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
- رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور (بهعنوان ناظر بدون حق رای)
- رئیسکل بانک مرکزی (بهعنوان ناظر بدون حق رای)
- معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور (بهعنوان ناظر بدون حق رای)
- رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی (بهعنوان ناظر بدون حق رای)
- دو نفر از نمایندگان کارفرمایان به معرفی کانون عالی انجمن صنفی کارفرمایان (در صورت عدم تشکیل کانون توسط وزیر کار و امور اجتماعی بدون حق رای انتخاب خواهد شد)
- دو نفر از نمایندگان کارگران به معرفی کانون عالی شوراهای اسلامی کار (در صورت عدم تشکیل توسط وزیر کار و امور اجتماعی بدون حق رای معرفی خواهد شد)[۱]
- سرپرست کمیته امداد امام خمینی
- رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران[۳]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «قانون تشکیل شورای عالی اشتغال». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. ۱ شهریور ۱۳۷۷. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۸.
- ↑ «مصوبه شورایعالی اداری در خصوص انتزاع اختیارات و تعهدات دبیرخانه شورایعالی اشتغال و انتقال آن به وزارت کار و امور اجتماعی». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. ۱۶ فروردین ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳.
- ↑ «قانون الحاق سه بند به مواد (۲) و (۴) و اصلاح ماده (۶) قانون تشکیل شورای عالی اشتغال». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. ۴ شهریور ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳.