شورش‌های یهودا علیه بابل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Judah's revolts against Babylon
صدقیا زنجیر شده و پیش نبوکدنصر دوم، از Petrus Comestor Bible Historiale (۱۳۷۲) آورده شده‌است.
تاریخ ۶۰۱–۵۸۶ پیش از میلاد موقعیت پادشاهی یهودا (شامل اورشلیم) نتایج پیروزی بابل ویرانی هیکل سلیمان آغاز اسیران یهودی در بابل
طرف‌های درگیر
پادشاهی یهودا حمایت شده توسط: دودمان بیست و ششم مصر	امپراتوری بابل نو حمایت شده توسط: موأب عمون کلده
فرماندهان و رهبران
یهویاکین † یهویاکین صدقیا Pashur Ben-Amar Jehuchal Ben-Shelamiah Gedaliah Ben-Pashur Sefaniah Ben-Masiah Shefatiah Ben-Matan Pashur Ben-Malkiah	نبوکدنصر دوم Nebuzaradan
قوا
بسیار کمتر	نامشخص
تلفات و خسارات
بیش از ۴۲۰۰ اسیر، بسیاری کشته شدند	نامشخص
بر پایه Kings ۲:۲۴ و ۲۵ کتاب مقدس عبری و عهد عتیق

شورش‌های یهودا علیه بابل (انگلیسی: Judah's revolts against Babylon) (۶۰۱–۵۸۶ پ. م) تلاش‌های پادشاهی یهودا برای فرار از تسلط امپراتوری بابل نو بود. این امر به پیروزی بابلی‌ها و نابودی پادشاهی یهودا منجر شد و آغاز وقفه طولانی مدت در خودمختاری یهودیان در یهودیه تا شورش مکابی قرن دوم پیش از میلاد بود. نیروهای بابلی پایتخت اورشلیم را تصرف کردند و هیکل سلیمان را نابود کردند و سقوط یهودا را کامل کردند، رویدادی که آغاز اسیران یهودی در بابل بود، دوره ای در تاریخ یهود که در آن تعداد زیادی از یهودیان به زور از یهودا خارج شدند و در بین‌النهرین (در کتاب مقدس صرفاً به عنوان «بابل» ترجمه شده‌است) اسکان داده شدند.

مصر تا نبرد کرکمیش در حدود ۶۰۶ پ. م قدرت منطقه ای بود. بعدها، بابل آمد و به حکومت مصر پایان داد، تسلط خود را برقرار کرد و پادشاهی یهودا را تابع خود کرد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Judah's revolts against Babylon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۲۳.