عبدالحسین حائری تهرانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دارای چندین مشکل است. خواهشمندیم به بهبود آن کمک کنید یا در مورد این مشکلات در صفحهٔ بحث گفتگو کنید. (دربارهٔ چگونگی و زمان مناسب برداشتن این برچسب‌ها بیشتر بدانید) این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است. لطفاً با ارجاع به منابع بیشتر، به بهبود آن کمک کنید. یافتن منابع: "عبدالحسین حائری تهرانی" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (ژوئن ۲۰۲۴) موضوع این مقاله ممکن است شرایط یادشده در رهنمود عمومی سرشناسی ویکی‌پدیا را برآورده نسازد. لطفاً با افزودن منابع معتبر ثانویه و مستقلی که بیش از یک اشارهٔ جزئی به موضوع این مقاله پرداخته باشند، سرشناسی آن را مشخص کنید. اگر سرشناسی احراز نشود، احتمالاً برای ادغام، تغییرمسیر یا حذف مقاله اقدام خواهد شد. یافتن منابع: "عبدالحسین حائری تهرانی" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (نوامبر ۲۰۲۴) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

عبدالحسین حائری تهرانی مشهور به شیخ‌العراقین (زادهٔ ۱۲۲۶ق - درگذشته ۱۲۸۶ق)، فرزند علی از فقها و مراجع تقلید قرن سیزدهم، وی از شاگردان برجسته ملّا رفیع رشتی، انوار الفقاهه و صاحب الجواهر بود و از صاحب جواهر اجازه اجتهاد گرفت و از سویی میرزا حسین نوری، ملاحسینقلی همدانی، محمدهادی تهرانی و میرزا محمد همدانی کاظمی (امام الحرمین) از شاگردان وی بودند. وی وصی و مورد اعتماد امیرکبیر بود. رساله علمیه، کتاب الاجازات، ترجمه نجاة العباد از آثار اوست. شیخ‌العراقین قریحه شعری نیز داشته‌است.^[۱]