French
Deutschشیلینگ بریتانیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیلینگ (به انگلیسی: Shilling) اجزای قدیمی یکای پول پادشاهی بریتانیا بود. سکه شیلینگ نخستین بار در سال ۱۵۰۴ در دوران پادشاهی هنری هفتم ضرب شد.
تا سال ۱۹۷۰ یک پوند برابر با ۲۰ شیلینگ و هر شیلینگ برابر با ۱۲ پنی بود. هر ۲ شیلینگ نیز یکای دیگری به نام فلورین را تشکیل می‌داد. بین سال‌های ۱۹۶۷–۱۹۷۰ در یکای پول بریتانیا تحول بزرگی ایجاد شد و پوند بریتانیا به صورت ساده برابر با یکصد پنی شد و شیلینگ از سیستم پولی بریتانیا حذف شد.[۱][۲]
جستار های وابسته
[ویرایش]پانویس و منابع
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شیلینگ بریتانیا موجود است.
- ↑ "تاریخ جهانی ارز" (به انگلیسی). وبگاه Global Financial Data. Archived from the original on 29 September 2007. Retrieved 11 February 2015.
- ↑ تاریخ مختصر پوند استرلینگ