صدرالممالک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صدرالممالک یک لقب است که پیشینه آن به دوره صفویان باز می‌گردد. صدرالممالک منصبی مشابه وزیر دادگستری داشت. این منصب در اوایل دوره قاجار به امیر دیوان تبدیل شد و سپس وزیر عدلیه جایگزین آن گردید. در دوران ناصرالدین شاه با اینکه منصب صدرالممالک عملاً از میان رفته بود، همچنان این لقب به اشخاص داده می‌شد و پس از مدتی در خانواده میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی موروثی گردید.[۱] در تاریخ ایران چندین تن با لقب صدرالممالک شناخته می‌شوند:

منابع

[ویرایش]