صدرالممالک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
صدرالممالک یک لقب است که پیشینه آن به دوره صفویان باز میگردد. صدرالممالک منصبی مشابه وزیر دادگستری داشت. این منصب در اوایل دوره قاجار به امیر دیوان تبدیل شد و سپس وزیر عدلیه جایگزین آن گردید. در دوران ناصرالدین شاه با اینکه منصب صدرالممالک عملاً از میان رفته بود، همچنان این لقب به اشخاص داده میشد و پس از مدتی در خانواده میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی موروثی گردید.[۱] در تاریخ ایران چندین تن با لقب صدرالممالک شناخته میشوند:
- میرمحمدحسین عضدالممالک، صدرالممالک در دوره شاه عباس دوم
- میرزا علیمحمد صدرالممالک، صدرالممالک در دوره شاه طهماسب دوم
- میرزا محمدمقیم خلیفهسلطانی، صدرالممالک شاه سلیمان دوم
- میرزا محمدعلی صدرالممالک خراسانی، صدرالممالک در دوران نادرشاه افشار
- میرزا محمدجعفر صدرالممالک، صدرالممالک در دوران فتحعلیشاه
- میرزا محمدولی صدرالممالک، صدرالممالک در سال ۱۲۴۸ قمری
- صدرالممالک اردبیلی، صدرالممالک دوران محمدشاه
- میرزا هادی صدرالممالک، صدرالممالک در اوایل دوران ناصرالدینشاه
- میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی، سفیر ایران در روسیه و متولی آستان قدس رضوی
- میرزا محمدعلی صدرالممالک، متولی آستان قدس رضوی
- میرزا محمدشفیع صدرالممالک، متولی آستان قدس رضوی