صفت در زبان انگلیسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صفت کلمه‌ای است که اسم را توصیف می‌کند و در انگلیسی همواره قبل از اسم یا بعد از افعال to be به کار می‌رود. صفات توصیفی به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

صفات ساده: چنانچه بخواهیم کسی یا چیزی را بدون مقایسه با دیگران توصیف کنیم از صفات ساده استفاده می‌کنیم.

مثال:

old
fat
beautiful
صفات همپایه: چنانچه دو نفر یا دو چیز در یک صفت مشترک باشند به گونه‌ای که به یک اندازه از آن صفت برخوردار باشند، در این حالت از صفت همپایه استفاده می‌شود.

چنانچه صفت ساده را بین دو as قرار دهیم صفت همپایه به وجود می‌آید. مثال:

as old as
as fat as
as beautiful as
as expensive as
صفات تفضیلی: چنانچه قصد مقایسه دو نفر یا دو چیز را داشته باشیم بگونه‌ای که یکی از آنها در آن صفت برتر از دیگری باشد، در این حالت از صفت تفضیلی استفاده می‌کنیم.

مثال:

fatter
older
bigger
longer
taller
more beautiful
more expensive
more interesting
صفات عالی: چنانچه قصد مقایسه یک نفر یا یک چیز را با افرادی یا چیزهایی داشته باشیم به گونه‌ای که بخواهیم بگوییم آن یک نفر یا یک چیز در یک صفت از دیگران برتر است، در این حالت از صفت عالی استفاده می‌کنیم.

مثال:

ساختار

صفت‌ها در زبان انگلیسی تغییرناپذیر هستند، یعنی با توجه به میزان عدد اسم و جنسیت (مذکر و مؤنث) تغییر نمی‌کنند.

A hot potato یک سیب‌زمینی داغ
Some hot potatoes تعدادی سیب‌زمینی داغ
Hardworking men مردان سخت‌کوش
Hardworking women زنان سخت‌کوش

برای تأکید و شدت بخشیدن به یک صفت از قیدهای very و really استفاده می‌کنیم.

A very lazy student یک دانش‌آموز بسیار تنبل
Some really pleasing flowers تعدادی گل واقعاً دلپذیر

صفت‌ها در زبان انگلیسی پیش از اسم و بعد از افعالی نظیر seem, look, taste, to be جای می‌گیرند.

changeable situations موقعیت‌های تغییرپذیر
guilty lawyer وکیل گناهکار
.That girl is beautiful آن دختر زیبا است.
.You look tired شما خسته به نظر می‌رسید.
.This meat tastes yummy این گوشت طعم خوشمزه‌ای دارد.