عبدالرضا سودبخش - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالرضا سودبخش | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶ دی ۱۳۲۸ |
درگذشت | ۳۰ شهریور ۱۳۸۹ (۶۰ سال) |
ملیت | ایرانی |
پیشه | دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران |
عبدالرضا سودبخش (۲۶ دی ۱۳۲۸ در بندر انزلی - ۳۰ شهریور ۱۳۸۹) دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. وی رئیس بخش عفونی و پزشک متخصص بیماریهای عفونی در بیمارستان امام خمینی تهران و کارشناس دادگاههای پزشکی قانونی و کارشناس نظام پزشکی کشور بود.[۱] او در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۸۹ کشته شد.[۲][۳]
سودبخش یکی از پزشکان مرتبط با بازداشتگاه کهریزک بود که به بیماریهای عفونی در مجاری ادراری و تناسلی بازداشتشدگان رسیدگی کرده بود و برای اعلام اینکه آنها مننژیت گرفته بودند تحت فشار بود.[۴][۵] اما اسماعیل احمدیمقدم سیاسی بودن ترور این پزشک را رد نمود و اعلام کرد این پرونده هیچ ارتباطی با کهریزک ندارد.[۶]
سمتهای اجرایی
[ویرایش]شامل عضویت در کمیته پژوهشی بخش عفونی، ریاست درمانگاه عفونی، ریاست کمیته کنترل عفونت درمانگاهی و اورژانس مجتمع بیمارستانی امام خمینی و عضویت در کمیته آموزش و پژوهش فدراسیون پزشکی ورزشی ایران بود.[۲] سودبخش کارشناس دادگاههای پزشکی قانونی نیز بود.[۴]
معاینه دستگیرشدگان کهریزک
[ویرایش]فرزند عبدالرضا سودبخش میگوید «همه مدارک پدر من هست پروندههای پزشکی او ثبت شده برخی از بیمارانی که پدرم داشت کسانی بودند که در زندان به آنها تجاوز شده بود. پدر من پزشک متخصص بیماریهای عفونی بود. من دقیقاً یادم است مدتی بود به شدت به هم ریخته بود طوری که میفهمیدیم اتفاقی افتاده. آن روزها خیلی توی خودش بود. وقتی به او میگفتیم چی شده حرفی نمیزد اما یکبار گفت چقدر نامرد هستند چگونه توانستهاند به یک بچه ۱۸ ساله در حدی تجاوز کنند که فوت کند؟ آخر چطور توانستند اینطور به بچههای مردم تجاوز کنند و … پروندههای پزشکی پدرم هست و نمیتوان این مسئله را با انکار تمام کرد.» وی در ادامه میافزاید «به او گفته بودند دربارهٔ قربانیان کهریزک رسماً گواهی دهد که تشخیصش مننژیت است. اما پدر من گفته بود باید آنها را ببیند. بعد که دیده بود گفته بود این بچهها زیر شکنجه فوت کردهاند و مننژیت نبوده.»[۵]
ترور
[ویرایش]او در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۸۹ در ساعت ۲۱ هنگام خروج از مطب خود به ضرب گلوله افراد ناشناس با سلاح مجهز به صداخفهکن در بلوار کشاورز به قتل رسید. سپس ترور کنندگان که چهار نفر و با دو موتور بودند خلاف جهت بلوار کشاورز را حرکت کرده و فرار کردهاند. فرزند وی میگوید در بررسیها به آنها گفتهاند که دوربینهای بلوار کشاورز در آن زمان از کار افتادهاند. وی میگوید که داروخانه همانجا و مطب دوربین مدار بسته داشتهاند. فیلمها را بردند اما در مقابل درخواست شناسایی افراد پاسخی ندادند.[۵][۱] وی میگوید که بر اساس این که ضاربان نقاب به چهره نداشتند، با شهادت شاهدان عینی از آنها چهرهنگاری شد، اما دادسرا و وزارت اطلاعات هیچ توجهی به این چهرهنگاری نکردند.[۱]
دربارهٔ عبدالرضا سودبخش
[ویرایش]کتاب یادنامهای برای عبدالرضا سودبخش با عنوان غروب تلخ خورشید توسط مهری سنجابی نگارش و منتشر شدهاست.[۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «عبدالرضا سودبخش: یک سرگذشت». بنیاد عبدالرحمن برومند. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۹.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «دانشیار علوم پزشکی دانشگاه تهران به ضرب گلوله کشته شد». شبکه خبر دانشجو. ۱۳۸۹-۰۶-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۱.
- ↑ مسیح علینژاد (۸ مرداد ۱۳۹۲). «عبدالرضا سودبخش؛ پزشکی که در مقابل مطبش ترور شد». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۱.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «دکتر سودبخش دومین قربانی جامعه پزشکی کشور در فاجعه کهریزک». جرس. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۵ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «فرزند دکتر سودبخش: پدرم را کشتند، چون حاضر نشد به دروغ بگوید قربانیان کهریزک بر اثر مننژیت فوت کردهاند». کلمه. ۳ شهریور ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۷ اكتبر ۲۰۲۲. دریافتشده در 2020-07-21. بیش از یک پارامتر
|کد زبان=
و|زبان=
دادهشده است (کمک); تاریخ وارد شده در|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «فرمانده کل نیروی انتظامی: پزشک بهقتل رسیده هیچ رابطهای با پرونده کهریزک ندارد». آفتابنیوز. ۷ مهر ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۱.
- ↑ سنجابی، مهری، غروب تلخ خورشید: یادها و خاطراتی از دکتر عبدالرضا سودبخش، تهران: نشر نخستین، ۱۳۹۰؛ ۱۲۰ ص. شابک: 978-600-127-040-6
- مژگان مدرس علوم: ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، دومین سالگرد ترور دکتر سودبخش؛ پرونده ای بدون متهم. جرس