French
Deutschعبیدالله بن حر جعفی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۹) |
عبیدالله بن حرّ جعفی منسوب به قبیله جعفی، از طوایف سعد العشیره مَذحِج، مکنّا به ابوالأشوش یا ابوالبرش منسوب است. لقب «سلطان الحظ» به وی داده شده است. به گفته سعیدیان جزی، از تاریخ تولد عبیدالله مطلبی در دست نیست و می‌توان او را از تابعان در نظر گرفت. عبیدالله جعفی، شاعر بود.[۱]
عبیدالله از جمله شخصیت‌های نظامی و اجتماعی است که به دلیل داشتن «موقعیت اجتماعی، مهارت نظامی و اتخاذ دیدگاه‌ها و مواضع متفاوت و مؤثر نسبت به جریان‌ها و حوادث تاریخی» مورد توجه منابع معاصر و متون اسلامی قرار گرفت. حسین بن علی - ابتدا توسط یک مأمور و سپس به صورت حضوری - از او دعوت کرد تا وی را در قیامش همراهی کند اما عبیدالله جعفی این دعوت را نپذیرفت.[۲]
او پس از حادثه عاشورا با مختار بیعت کرد ولی باز هم بیعتش را شکست و به زبیریان پیوست و خدمات ارزنده‌ای را به زبیریان کرد ولی زبیریان از ترس اینکه او جاسوس دشمن باشد بعد از به حکومت رسیدن او را زندانی کرد، سپس او از زندان فرار کرد و در راه فرار کشته شد.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ سعیدیان جزی, مریم (1396). "تحلیلی بر شخصیت عبیدالله بن حرّ جعفی و جایگاه او در تحولات عراق" (PDF). دوفصلنامه علمی - ترویجی سخن تاریخ. 11 (25): 21–50. Archived from the original (PDF) on 31 August 2019. Retrieved 31 August 2019.
- ↑ «در دیدار امام حسین (علیه السلام) با عبیدالله بن حرّ جُعفی چه گذشت؟». آیین رحمت دفتر مرجع مکارم شیرازی. دریافت‌شده در ۹ آبان ۱۴۰۳.