علی بن ابی‌حمزه بطائنی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علی بن ابی‌حمزه بطائنی که به اختصار ابوالحسن علی بن ابی حمزه خوانده شده‌است، از یاران و شاگردان جعفر صادق و موسی کاظم بود که پس از به زندان افتادن موسی کاظم و مرگ وی در زندان، با همدستی چند تن از وکلای موسی کاظم، فرقه واقفیه را تاسیس کرده و منکر مرگ موسی کاظم شدند.^[۱]

وی از بطائنه است و علت نامگذاری انان به بطائنی، شغل اجداد انان (بِطانه) بوده است که منظور دوختن یا خرید و فروش آستری لباس است.^[۱]

وی از ناقلان روایت مهم در علم روایت محسوب می شود که حتی شیعیان غیر واقفی نیز از نقل٬های وی استفاده می‌کنند.^[۲] بطائنی از افراد بسیاری نقل روایت کرده است، از جمله:^[۱]

• جعفر صادق
• موسی کاظم
• علی بن موسی الرضا
• ابوبصیر اسدی
• ابان بن تغلب
• معاویة بن عمار
• محمد بن مسلم
• و راویان دیگری که تعدادشان به پانزده تن رسیده است.

آورده اند که وی به سال ۲۰۰ ه.ق از دنیا رفته است.^[۱]

این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.