عکاشة بن محصن - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
عکاشه بن محصن (به عربی: عکاشة بن محصن) از مهاجرین و از قبیله بنی اسد،[۱] کارگزار سرزمین سکاسک و سکون در اواخر عمر محمد پیامبر اسلام بود.[۲] عکاشه بن محصن از نخستین مسلمانانی بود که در اثر فشار قریش، به اجازهٔ پیامبر اسلام به مدینه هجرت کرد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ ویکیپدیای عربی نوشتار عکاشة بن محصن
- ↑ تتوی، قاضی احمد (۱۳۸۲). تاریخ الفی (جلد اول). انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۶۴۴۴۵۲۷۳۹. صفحهٔ ۴۳.
- ↑ «دانشنامه رشد». بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲ ژوئن ۲۰۱۴.