عید دیدنی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
عید دیدنی یا دید و بازدید نوروزی از رسمهای نوروز است. بر پایهٔ این رسم، نخست از بزرگان فامیل یا طایفه و شخصیتهای اجتماعی دیدار میشود. این دیدارها و مهمانیها میان خویشاوندان، دوستان، همسایگان، همکاران و آشنایان دور و نزدیک انجام میشود و معمولاً از روز اول فروردین تا سیزده فروردین و گاه تا آخر فروردین انجام میشود. بیشتر، میزبان در روزی دیگر «بازدید پس میدهد» و به دیدن مهمانانش میرود. در منابع تاریخی به عید دیدنی رسمی درباریان، امیران و رئیسان اشاره شدهاست.[۱]
آیینهای نوروزی مانند عید دیدنی، در تقابل با زندگی روزمره انسان را از جهانی واقعی به دنیایی خیالی میبرد و آمادهٔ یک زندگی نو و تولد دوباره میکند.[۲]
پیشینه در کشورها
[ویرایش]ایران
[ویرایش]تا هنگامی که مسافرت نوروزی در ایران گسترش نیافتهبود، در شهرهای این کشور و محلههایی که آشناییهای شغلی و رابطههای چهرهبهچهرهای وجود داشت، بازدیدهای نوروزی وظیفهای حتی الزامی بهشمار میرفتهاست.[۳] رسانههای ایرانی، نوروز را فرصتی برای دید و بازدیدها دانستهاند.[۴]
در ۲۸ اسفند ۱۳۹۸، با توجه به گسترش ویروس کرونا در ایران، به مردم این کشور پیشنهاد شد که «عید دیدنی» را به «عید شنیدنی» تبدیل کنند و با بهرهگیری از تلفن و اینترنت، با هم، تماس بگیرند.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ «نوروز؛ فرصتی غنیمت برای صله ارحام؛ دید و بازدید رسمکهن ایرانیان». تابناک. ۰۳ فروردین ۱۳۹۱. دریافتشده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ حسین میرزایی (نوروز ۱۳۹۳). «آیین نوروزی و کارکردهای آن». انسانشناسی و فرهنگ. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ مارس ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۴.
- ↑ «رسم و رسوم «عید نوروز»». ایسنا. ۲۰۱۸-۰۳-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۶.
- ↑ «آداب و رسوم عید نوروز در لرستان». www.iribnews.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۶.
- ↑ «عید دیدنی را به عید شنیدنی تبدیل کنیم | آیین پنجشنبه آخر سال لغو شود». همشهری آنلاین. ۲۰۲۰-۰۳-۱۸. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آداب معاشرت مناسب عیددیدنی میگنا (دانشنامه روانشناسی و علوم تربیتی)
- سنت زیبای«عید دیدنی» زیر سایه شوم مشکلات اقتصادی-معیشتی /وقتی مصرفگرایی دامن دیدوبازدیدهای نوروزی را هم میگیرد نامه نیوز