French
Deutschفتوت‌نامه سلطانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فتوت‌نامهٔ سلطانی
فتوت‌نامه سلطانی، رساله‌ای فارسی است به قلم ملا حسین واعظ کاشفی سبزواری (درگذشته 910ق) و یکی از منابع اصیل در شناخت فتوت و آداب آن بشمار می‌رود. این اثر با مقدمه و تصحیح دکتر جعفر محجوب در سال 1350 منتشر شده است.[۱]
محمدتقی بهار فتوت‌نامهٔ سلطانی را کتاب مفیدی می‌داند که کلید سایر نوشته‌های مختصر دربارهٔ آداب فتوت است و محمدجعفر محجوب آن را مفصل‌ترین، جامع‌ترین، و دقیق‌ترین اثری می‌دانند که دربارهٔ آیین فتوت و جوانمردی به زبان فارسی یا عربی نوشته شده‌است.[۲]
فتوت‌نامهٔ سلطانی را محمدجعفر محجوب با استفاده از دو نسخهٔ خطی کتابخانهٔ موزهٔ بریتانیا و نسخهٔ شخصی محمدتقی بهار در سال ۱۳۵۰ تصحیح و منتشر کرد. از آن پس تاکنون (۱۳۹۳) سه نسخهٔ خطی دیگر نیز کشف شده‌اند.[۳]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «فتوت‌نامه سلطانی - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی». fa.wikinoor.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۵.
- ↑ استاجی و تسنیمی، «فتوت‌نامه سلطانی؛ ضرورت تصحیح مجدد»، ۵–۴.
- ↑ استاجی و تسنیمی، «فتوت‌نامه سلطانی؛ ضرورت تصحیح مجدد»، ۷–۱.
منابع
[ویرایش]- استاجی، ابراهیم؛ تسنیمی، علی (۱۳۹۳). «فتوت‌نامهٔ سلطانی؛ ضرورت تصحیح مجدد». کهن‌نامهٔ ادب پارسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (۲): ۲۲–۱. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک) - در مذهب ارباب فتوت / مسعود رضوی