فقی طیران - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فقی طیران یا فقیه طیران(متوفی بعد از ۱۰۵۰ق) (به کردی: فەقێی تەیران یا Feqiyê Teyran) (یا ۱۵۶۳-۱۶۴۱م)[۱] شاعر و صوفی کُرد سده شانزدهم و هفدهم است. او از اولین و مشهورترین شاعران نویسای پرکار کُرد است.[۲][۳][۱]
زندگی
[ویرایش]نام اصلی فقی طیران محمد بود. از این رو گاهی "میم و ح" تخلص میکرد. از زندگی او اطلاعات کم در دسترس است. وی در موکس واقع در استان حکاری ترکیه امروزی دیده به جهان گشود. الکساندر ژابا اعتقاد دارد وی در فاصله سالهای ١٣٠٢ تا ١٣٧٥ میلادی زیسته است.[۴]
میراث و آثار
[ویرایش]از فقی طیران آثار زیادی برجا مانده است. از مشهورترین این داستانها شیخ صنعان، برصیصای عابد، زنبیل فروش و قصه اسب سیاه را میتوان نام برد.[۵] بسیاری از این اشعار به صورت ترانه در آمدهاند.
منابع
[ویرایش]- سجادی، علاءالدین، "تاریخ ادبیات کردی،" چاپخانه معارف، بغداد، (چاپ اول)1951
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ خزانه دار، معروف (2002). تاریخ ادبیات کرد، جلد دوم، اربیل: نشر آراس،
- ↑ "Encyclopedia Iranica: KURDISH WRITTEN LITERATURE".
- ↑ دهقهکانی ئهدبی کوردی عهلائهدین سهججادی، چاپخانهٔ کۆڕی زانیاریی کورد، بهغدا، 1978
- ↑ م. ب. رودنکو. «فقیه طیران و منظومه کردن شیخ صنعان» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۶ نوامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۶ نوامبر ۲۰۱۸.
- ↑ خزانه دار، معروف (2002). تاریخ ادبیات کرد، جلد دوم، اربیل: نشر آراس،.