فلسفه روشن‌اندیشی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فلسفهٔ روشن‌اندیشی
نویسنده(ها)ارنست کاسیرر
عنوان اصلیDie Philosophie der Aufklärung
برگرداننده(ها)نجف دریابندری، یدالله موقن
زبانآلمانی
ناشر
ناشر فارسی: انتشارات خوارزمی، انتشارات نیلوفر
تاریخ نشر

تاریخ نشر فارسی: ۱۳۷۲

فلسفهٔ روشن‌اندیشی یا فلسفهٔ روشنگری (به آلمانی: Die Philosophie der Aufklärung) یکی از مهم‌ترین آثار فلسفی ارنست کاسیرر است که در اکتبر ۱۹۳۲ در هامبورگ منتشر شد.

به فارسی

[ویرایش]

نخستین ترجمهٔ فارسی این کتاب کار نجف دریابندری بوده است. دیگر بار این کتاب توسط یدالله موقن به فارسی ترجمه و در بهار ۱۳۷۰ از سوی انتشارات نیلوفر با ویراست ضیاء موحد منتشر شد.[۱]

توضیح کتاب

[ویرایش]

این کتاب به بررسی فلسفه در قرن هجدهم می‌پردازد و در هفت فصل به شرح ذیل به بررسی ریشه‌ها و شرایط دوره‌ای که به فلسفه روشنگری معروف شده است می‌پردازد:

  1. فرم اندیشه روشنگری
  2. طبیعت و شناخت طبیعت در فلسفه روشنگری
  3. روان‌شناسی و نظریه شناخت
  4. ایده دین
  5. تسخیر جهان تاریخ
  6. قانون، دولت، جامعه
  7. مسائل اساسی زیبایی‌شناسی[۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. ارنست کاسیرر (بهار ۱۳۷۰)، «مقدمهٔ مترجم»، فلسفهٔ روشنگری، ترجمهٔ یدالله موقن (ویراست ضیاء موحد)، تهران: نیلوفر
  2. ارنست کاسیرر (بهار ۱۳۷۰)، «فهرست»، فلسفهٔ روشنگری، ترجمهٔ یدالله موقن (ویراست ضیاء موحد)، تهران: نیلوفر

منابع

[ویرایش]
  • ارنست کاسیرر، فلسفهٔ روشنگری، ترجمهٔ یدالله موقن، انتشارات نیلوفر، تهران: ۱۳۷۰.