فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰
رویدادجام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰
تاریخ۱۱ فوریه ۲۰۲۱ (۲۰۲۱-02-۱۱)
محل برگزاریورزشگاه شهر آموزش، الریان
بهترین بازیکن بازییوزوآ کیمیش (بایرن مونیخ)[۱]
داوراستبان اوستویچ (اروگوئه)[۲]
تماشاگران۷,۴۱۱
آب‌وهواشب صاف
۱۹ درجه سلسیوس (۶۶ درجه فارنهایت)
٪۷۸ رطوبت[۳]

فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰ بازی نهایی جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰، یک تورنمنت بین‌المللی فوتبال باشگاهی به میزبانی قطر بود. این هفدهمین فینال جام باشگاه‌های جهان بود، مسابقاتی که فیفا بین برندگان شش کنفدراسیون قاره‌ای و همچنین قهرمان لیگ کشور میزبان برگزار می‌کرد.[۴]

فینال بین باشگاه آلمانی بایرن مونیخ، نماینده یوفا به عنوان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، و باشگاه مکزیکی تیگرس اونال، نماینده کونکاکاف به عنوان قهرمان لیگ قهرمانان کونکاکاف برگزار شد.

مسابقه در ۱۱ فوریه ۲۰۲۱ در ورزشگاه شهر آموزش در الریان برگزار شد.[۵] در ابتدا این مسابقه قرار بود در دسامبر سال ۲۰۲۰ برگزار شود، اما به دلیل تأثیرات دنیاگیری کووید-۱۹ در برنامه‌ریزی مسابقات مختلف باشگاه‌های قاره به فوریه منتقل شد.[۶]

بایرن مونیخ این مسابقه را ۱–۰ برد تا دومین قهرمانی خود در جام باشگاه‌های جهان و چهارمین عنوان خود در سطح جهانی را به دست آورد. با این برد، بایرن پس از بارسلونا در سال ۲۰۰۹، دومین تیم اروپایی شد که موفق به کسب ۶ جام در یک سال شد. آنها یک سه‌گانه قاره‌ای را در فصل قبل به همراه سوپر جام‌های داخلی و قاره‌ای خود در رقابت های ۲۱–۲۰۲۰ به دست آورده بودند.[۷]

تیم‌ها

[ویرایش]
تیم کنفدراسیون نحوه صعود حضور قبلی
آلمان بایرن مونیخ یوفا قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۲۰–۲۰۱۹ ۱ (۲۰۱۳)
مکزیک تیگرس اونال کونکاکاف قهرمان لیگ قهرمانان کونکاکاف ۲۰۲۰ اولین

ورزشگاه

[ویرایش]

ورزشگاه شهر آموزش در الریان قطر به عنوان میزبان فینال در ۲۳ دسامبر ۲۰۲۰ اعلام شد.[۸] ساخت این ورزشگاه به تازگی به پایان رسیده بود و در سال ۲۰۲۰ افتتاح شد و توانست مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ را نیز میزبانی کند.[۹] در ابتدا، این ورزشگاه باید میزبان دومین مرحله نیمه نهایی، رده بندی و فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹ می‌بود،[۱۰] اما بعد از تعویق افتتاح ورزشگاه شهر آموزش، مسابقات به ورزشگاه بین‌المللی خلیفه منتقل شد.[۱۱]

پیش زمینه

[ویرایش]

بایرن مونیخ در دومین حضور خود در مسابقات به دومین فینال جام باشگاه‌های جهان خود رسید که در اولی (۲۰۱۳) با شکست الرجا کازابلانکا، قهرمان شد. به طور کلی، این چهارمین فینال قهرمانی باشگاه‌های جهان برای آنها بود که در سال‌های ۱۹۷۶ و ۲۰۰۱ قهرمان جام بین قاره‌ای شدند.[۱۲] بایرن مونیخ با قهرمانی در بوندس‌لیگا، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰–۲۰۱۹ به همراه سوپر جام اروپا و سوپر جام آلمان در فصل ۲۱–۲۰۲۰ به دنبال ششمین قهرمانی خود در یک سال بود. بنابراین، یک پیروزی آنها را به دومین تیمی تبدیل می‌کرد که موفق به کسب یک شش‌گانه می‌شود، متشکل از سه‌گانه قاره‌ای (لیگ داخلی، جام حذفی داخلی و رقابت‌های قاره‌ای)، به دنبال آن سوپر جام‌های داخلی و قاره‌ای و جام باشگاه‌های جهان در فصل بعد. این موفقیت تنها قبلاً توسط بارسلونا در سال ۲۰۰۹ (پایان فصل ۰۹–۲۰۰۸ و شروع فصل ۱۰–۲۰۰۹) به دست آمده بود.[۱۳]

تیگرس اونال اولین تیم از کونکاکاف بود که به فینال جام باشگاه های جهان رسید. آنها اولین حضور خود را در این رقابت‌ها انجام می‌دادند و با کسب اولین عنوان قهرمانی خود در لیگ قهرمانان کونکاکاف در سال ۲۰۲۰ جواز حضور در این مسابقات را کسب کردند.[۱۴]

مسیر تا فینال

[ویرایش]
آلمان بایرن مونیخ تیم مکزیک تیگرس اونال
حریف نتیجه جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۰ حریف نتیجه
استراحت یک‌چهارم نهایی کره جنوبی اولسان هیوندای ۲–۰
مصر الاهلی ۲–۰ نیمه نهایی برزیل پالمیراس ۱–۰

مسابقه

[ویرایش]

خلاصه

[ویرایش]

در دقیقه ۵۹، بنجامین پاوارد تنها گل بازی را به ثمر رساند که از شش قدم به سمت دروازه خالی شوت کرد، پس از اینکه روبرت لواندوفسکی با ناول گوزمن، دروازه‌بان اونال، توپ را در هوا به چالش کشید. گل توسط وی‌ای‌آر برای آفساید مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت داور آن را پذیرفت.[۱۵]

جزئیات

[ویرایش]
بایرن مونیخ آلمان۱–۰مکزیک تیگرس اونال
پاوارد ۵۹' گزارش
بایرن مونیخ[۱۶]
تیگرس اونال[۱۶]
GK ۱ آلمان مانوئل نویر (کاپیتان)
RB ۵ فرانسه بنجامین پاوارد
CB ۴ آلمان نیکلاس زوله
CB ۲۱ فرانسه لوکاس هرناندز
LB ۱۹ کانادا آلفونسو دیویز
CM ۶ آلمان یوزوآ کیمیش
CM ۲۷ اتریش داوید آلابا
RW ۱۰ آلمان لروی زانه Substituted off after ۷۳ minutes '۷۳
AM ۲۹ فرانسه کینگزلی کومان Substituted off after ۷۳ minutes '۷۳
LW ۷ آلمان سرژ گنابری Substituted off after ۶۴ minutes '۶۴
CF ۹ لهستان روبرت لواندوفسکی Substituted off after ۷۳ minutes '۷۳
نیمکت نشینان:
GK ۳۴ آلمان لوکاس شنلر
GK ۳۹ آلمان رون-توربن هافمن
DF ۲۰ فرانسه بونا سار
MF ۲۲ اسپانیا مارک روکا
MF ۲۴ فرانسه کورنتا تولیسو Substituted in '۶۴
MF ۲۸ پرتغال تیاگو دانتاش
MF ۴۲ انگلستان جمال موزیالا Substituted in '۷۳
FW ۱۱ برزیل داگلاس کاستا Substituted in '۷۳
FW ۱۳ کامرون اریک ماکسیم چوپو-موتینگ Substituted in '۷۳
سرمربی:
آلمان هانسی فلیک
GK ۱ آرژانتین ناول گوزمن
RB ۲۸ مکزیک لوئیس رودریگز بعد از ۶۹ دقیقه ثبت شد '۶۹ Substituted off after ۸۰ minutes '۸۰
CB ۱۳ مکزیک دیگو ریس
CB ۳ مکزیک کارلوس سالسدو
LB ۲۹ مکزیک خسوس دوینیاس بعد از ۴۲ دقیقه ثبت شد '۴۲
RM ۲۰ مکزیک خاویر آکینو
CM ۵ برزیل رافائل کاریوکا بعد از ۹۰ دقیقه ثبت شد '۹۰
CM ۱۹ آرژانتین گیدو پیزارو (کاپیتان)
LM ۲۳ کلمبیا لوئیس کویینونز
CF ۳۲ پاراگوئه کارلوس گونزالس
CF ۱۰ فرانسه آندره-پیر ژینیاک
نیمکت نشینان:
GK ۳۵ مکزیک خوان پابلو چاوز
GK ۵۰ مکزیک آرتورو دلگادو
DF ۴ مکزیک هوگو آیالا
DF ۱۴ مکزیک خوان سانچز
DF ۱۸ مکزیک آلدو کروز
DF ۲۱ کلمبیا فرانسیسکو مزا
DF ۴۳ مکزیک اریک آوالوز
MF ۸ اکوادور جردن سیرا
MF ۱۷ اروگوئه لئوناردو فرناندز
MF ۲۲ مکزیک رایموندو فولجنسیو
FW ۳۳ کلمبیا جولیان کویینونز Substituted in '۸۰
FW ۵۲ مکزیک پاتریک اوگاما
سرمربی:
برزیل ریکاردو فرتی
بهترین بازیکن بازی:

یوزوآ کیمیش (بایرن مونیخ)

کمک داوران:
نیکولاس تاران (اروگوئه)
ریچارد ترینیداد (اروگوئه)
داور چهارم:
ادینا آلوز باتیستا (برزیل)
کمک داور ذخیره:
نئوزا بک (برزیل)
کمک داور ویدئویی:
خولیو باسکونیان (شیلی)[یادداشت ۱]
دستیار کمک‌داور ویدئویی:
خمیس المری (قطر)

قوانین مسابقه[۱۸][۱۹]

  • ۹۰ دقیقه وقت قانونی.
  • ۳۰ دقیقه وقت اضافه در صورت لزوم
  • ضربات پنالتی اگر نتیجه همچنان مساوی است
  • ۱۲ نیمکت‌نشین
  • ۵ تعویض در وقت قانونی، به همراه ۱ تعویض در وقت اضافه
  • ۱ تعویض در صورت ضربه مغزی بازیکن

آمار

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. نیکولاس گالو (کلمبیا) در ابتدا به عنوان کمک داور ویدیویی برای فینال منصوب شد و خولیو باسکوین (شیلی) به عنوان کمک داور ویدیویی خدمت می‌کرد.[۱۷] با این حال، گالو بعداً از مسابقه حذف شد و باسکون به عنوان کمک داور ویدیویی تغییر کرد و خمیس المری (قطر) به عنوان کمک داور ویدیویی منصوب شد.

منابع

[ویرایش]
  1. "Alibaba Cloud Match Award winner: Joshua Kimmich". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original on 17 March 2021. Retrieved 5 March 2021.
  2. "Start list – Final – FC Bayern München v Tigres UANL" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original (PDF) on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021.
  3. "Match Facts: Final – FC Bayern München v Tigres UANL". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021.
  4. «Wayback Machine». web.archive.org. ۲۰۲۱-۰۸-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۱.
  5. "FIFA Club World Cup Qatar 2020: Match schedule" (PDF). FIFA. 23 December 2020. Archived from the original (PDF) on 28 December 2020. Retrieved 23 December 2020.
  6. "Update on FIFA Club World Cup 2020 and women's youth tournaments". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 17 November 2020. Retrieved 17 November 2020.
  7. "Pavard completes sextuple for dominant Bayern". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-01.
  8. "Education City, Ahmad Bin Ali and Khalifa International to host FIFA Club World Cup matches". FIFA. 23 December 2020. Archived from the original on 13 January 2021. Retrieved 23 December 2020.
  9. "Education City Stadium completed". Gulf Times. 4 June 2020. Retrieved 28 December 2020.
  10. "Education City Stadium to host FIFA Club World Cup Qatar 2020 final". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 30 September 2020. Retrieved 30 September 2020.[پیوند مرده]
  11. "New FIFA Club World Cup champions to be crowned at Khalifa International Stadium". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 7 December 2020. Retrieved 7 December 2020.
  12. «Intercontinental Club Cup». www.rsssf.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۱.
  13. "Lewandowski: Bayern can complete one of football's biggest achievements". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-01.
  14. «FIFA Club World Cup». www.rsssf.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۱.
  15. Reuters (۲۰۲۱-۰۲-۱۱). «Bayern beat Tigres in Club World Cup final to earn sixth trophy in nine months» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۱.
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ "Tactical Line-up – Final – FC Bayern München v Tigres UANL" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original (PDF) on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021.
  17. Fédération Internationale de Football Association [@fifamedia] (10 February 2021). "Referee designations FCWC 2020 – Final" (Tweet). Archived from the original on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021 – via Twitter.
  18. "FIFA Club World Cup Qatar 2020 Regulations" (PDF).
  19. "FIFA to trial concussion substitutes at FIFA Club World Cup™". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-02.
  20. "Match report, half-time – Final – FC Bayern München v Tigres UANL" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original (PDF) on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021.
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ "Match report – Final – FC Bayern München v Tigres UANL" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 11 February 2021. Archived from the original (PDF) on 11 February 2021. Retrieved 11 February 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

وبگاه رسمی