فییورلو اچ. لاگواردیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فییورلو اچ. لاگواردیا
۹۹امین شهردار نیویورک سیتی[۱]
دوره مسئولیت ۱ ژانویه ۱۹۳۴ – ۳۱ دسامبر ۱۹۴۵
پس از	John P. O'Brien
پیش از	William O'Dwyer
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا از نیویورک
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۹۲۳ – ۳ مارس ۱۹۳۳
پس از	Isaac Siegel
پیش از	James J. Lanzetta
حوزه انتخاباتی	20th district
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۹۱۷ – ۳۱ دسامبر ۱۹۱۹
پس از	Michael F. Farley
پیش از	Nathan D. Perlman
حوزه انتخاباتی	14th district
۱۰مین رئیس New York City Board of Aldermen
دوره مسئولیت ۱ ژانویه ۱۹۲۰ – ۳۱ دسامبر ۱۹۲۱
پس از	Robert L. Moran
پیش از	Murray Hulbert
اطلاعات شخصی
زاده	فییورلو انریکو لاگواردیا ۱۱ دسامبر ۱۸۸۲ نیویورک، نیویورک، ایالات متحده
درگذشته	۲۰ سپتامبر ۱۹۴۷ (۶۴ سال) نیویورک, نیویورک, ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسی	جمهوری‌خواه (۱۹۱۷–۲۴; ۱۹۳۴–۴۷) Progressive (۱۹۲۴–۳۴)
همسر(ان)	تیا آلمرگوتی (ا. ۱۹۱۹–۱۹۲۱) ماری فیشر (ا. ۱۹۲۹)
فرزندان	۳
تحصیلات	Timothy Dwight School
محل تحصیل	دانشگاه نیویورک دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک
تخصص	سیاستمدار
امضا
خدمات نظامی
وفاداری	ایالات متحده
خدمت/شاخه	بنگاه هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا
سال‌های خدمت	۱۹۱۷ – ۱۹۱۹
درجه	سرگرد
جنگ‌ها/عملیات‌	جنگ جهانی اول

فییورلو هنری لاگواردیا (به انگلیسی: Fiorello H. La Guardia) (با نام اصلی فییورلو انریکو لاگواردیا؛ زادهٔ ۱۱ دسامبر ۱۸۸۲ - درگذشتهٔ ۲۰ سپتامبر ۱۹۴۷ میلادی) یک سیاستمدار آمریکایی بود. او بیشتر به دلیل آنکه ۹۹امین شهردار نیویورک سیتی بود شناخته می‌شود.

فییورلو هنری سه دوره این سمت را از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۵ به نمایندگی از جمهوری‌خواهان داشت. پیش از آن وی به عنوان نمایندهٔ کنگره در سالهای ۱۹۱۶ و ۱۹۱۸ و مجدداً از سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۰ انتخاب شده بود. از او به عنوان یکی از بزرگترین شهرداران نیویورک یاد می‌شود. به دلیل قد کوتاهش (۱٫۵۷ متر) به او «گل کوچک» (به ایتالیایی:Fiorello) می‌گفتند. وی به عنوان شخصی که از خطوط حزبی و جناحی عبور کرده بود در سالهای دههٔ ۱۹۳۰ فرد محبوبی به‌شمار می‌رفت. به عنوان یکی از طرفداران طرح نیو دیل فرانکلین دلانو روزولت که یک دموکرات بود حمایت می‌کرد؛ و در ازای آن روزولت حمایت مالی از شهر نیویورک کرد و حمایت از مخالفان او را قطع کرد. لاگواردیا سیستم حمل و نقل شهری نیویورک را یکپارچه کرد و همین‌طور به انجام برنامه‌های مسکن ارزان قیمت و مکانهای عمومی بازی و پارک‌ها و ساختن فرودگاه و پاسگاه پلیس در شهر نیویورک سازمان و ماشین سیاسی تمنی هال را شکست دهد و به بازسازی استخدام بر مبنای شایستگی دست بزند. . او همچنین به دلیل برنامهٔ رادیویی خود در کانال دابلیو ان وای سی با نام تاک تو پیپل (گفتگو با مردم) که از دسامبر ۱۹۴۱ تا دسامبر ۱۹۴۵ پخش می‌شد به یاد آورده می‌شود.