قانون یک‌سوم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک عکس که با استفاده از نسبت یک‌سوم، کادربندی شده.
یک تصویر با استفاده و بدون استفاده از قانون یک‌سوم.

قانون یک‌سوم یا نسبت یک‌سوم (به انگلیسی: Rule Of Thirds) قانونی در عکاسی و نقاشی است که تاکید می‌کند، قرار گرفتن عناصر مهم تصویر در محل برخورد خطوط افقی و عمودی که تصویر را به سه قسمت تقسیم می‌کنند، بیش‌ترین توجه را جلب می‌کند.[۱]

اگر عکس را از دو راستا به سه قسمت مساوی تقسیم کنیم، هرکدام از خط‌ها، یک مسیر مهم و هرکدام از نقاط برخورد، یک نقطهٔ مهم در عکس هستند و بهتر است که نقاط کلیدی و مفهومی تصویر بر روی این نقاط و خطوط ثبت شود.

قانون یک سوم در عکاسی یکی از اصول پایه در ترکیب‌بندی است که به عکاس کمک می‌کند تا تصاویر جذاب‌تر و متعادل‌تری بگیرد طبق این قانون تصویر به کمک دو خط افقی و دو خط عمودی به نه قسمت مساوی تقسیم می‌شود عکاس باید سوژه‌های مهم تصویر را در نقاط تلاقی این خطوط یا در امتداد یکی از خطوط قرار دهد به جای این که آن‌ها را در مرکز تصویر بگذارد[۲]

کمک‌های قانون یک سوم

تعادل بصری: وقتی سوژه در نقاط تلاقی یا خطوط قرار می‌گیرد تصویر تعادل بیشتری دارد و از نظر بصری جذاب‌تر است

توجه بیشتر به سوژه: این قانون باعث می‌شود که چشم بیننده به طور طبیعی به سمت نقاط تلاقی هدایت شود و تمرکز بیشتری بر روی سوژه‌ها داشته باشد

پویایی بیشتر تصاویر: با رعایت این قانون کمتر ایستا و خشک به نظر می‌رسند و حس حرکت و پویایی را به بیننده القا می‌کنند

این تکنیک به شما کمک می‌کند تا ترکیب‌بندی‌های بهتری ایجاد کنید و عکس‌هایتان از لحاظ بصری حرفه‌ای‌تر به نظر برسند

منابع

[ویرایش]
  1. نادر خرمی‌راد، راهنمای عکاسی دیجیتال، کانون نشر علوم، ص. ۳۱۱
  2. Ayu Gyan Overmind