قرنیز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قَرنیز (انگلیسی: Cornice) یک عنصر معماری است که در بالای دیوارها و در زیر سقف یا بالای درب و پنجره‌ها قرار می‌گیرد. این عنصر معمولاً به صورت یک برآمدگی افقی و تزئینی طراحی می‌شود و می‌تواند از جنس سنگ، چوب، گچ یا مواد دیگر باشد.

قرنیزها علاوه بر زیبایی و تزئین، می‌توانند کاربردهای دیگری نیز داشته باشند، از جمله:

• محافظت: قرنیز می‌تواند به عنوان یک محافظ برای دیوار عمل کند و از آن در برابر آسیب‌های ناشی از باران، برف و سایر عوامل جوی محافظت کند.
• پنهان کردن: قرنیز می‌تواند برای پنهان کردن اتصالات بین دیوار و سقف یا دیوار و درب/پنجره استفاده شود.
• تقسیم بصری: قرنیز می‌تواند به عنوان یک عنصر تقسیم بصری در طراحی داخلی یا خارجی یک ساختمان عمل کند و به فضا نظم و زیبایی ببخشد.

در معماری کلاسیک، قرنیزها اغلب به صورت بسیار تزئینی و با جزئیات فراوان طراحی می‌شدند. در معماری مدرن، قرنیزها معمولاً ساده‌تر هستند و بیشتر بر عملکرد آنها تأکید می‌شود.

در زبان فارسی، قرنیز به عنوان «قرنیز»، «حاشیه»، «لبه تزئینی» یا «پیش‌آمدگی» نیز شناخته می‌شود.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cornice». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۴.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قرنیز موجود است.