قمرهای گالیله‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قمرهای گالیله‌ای چهار قمر بزرگ سیاره مشتری هستند که توسط گالیله کشف شدند.

اعضا

[ویرایش]

اعضای قمرهای گالیله‌ای :

نام
 تصویر قطر
(km) 		جرم
(kg) 		چگالی
(g/cm³) 		نیم‌قطر بزرگ
(km)[۱] 		دوره مداری(d)
[۲](relative) 		انحراف
(°)[۳] 		خروج از مرکز
آیو
(Jupiter I) 		3660.0×3637.4×3630.6 8.93×1022 3.528 421,800 1.769

(1) 		0.050 0.0041
اروپا
(Jupiter II) 		3121.6 4.8×1022 3.014 671,100 3.551

(2) 		0.471 0.0094
گانمید
(Jupiter III) 		5262.4 1.48×1023 1.942 1,070,400 7.155

(4) 		0.204 0.0011
کالیستو
(Jupiter IV) 		4820.6 1.08×1023 1.834 1,882,700 16.69

(9.4) 		0.205 0.0074

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Computed using the IAU-MPC Satellites Ephemeris Service µ value
  2. ↑ Source: JPL/NASA بایگانی‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  3. ↑ Computed from IAG Travaux 2001 بایگانی‌شده در ۲۰۱۸-۱۰-۳۱ توسط Wayback Machine.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قمرهای گالیله‌ای موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=قمرهای_گالیله‌ای&oldid=39909654»