French
Deutschقناعت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[۱]
ادبیات
[ویرایش]ز عالم به‌دست آوری گوشه‌ای
به صبر و قناعت خوری توشه‌ای (ابوالقاسم فردوسی)
قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان‌گرد را (سعدی)
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «معنای واژه قناعت». لغت‌نامه دهخدا. لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲.[پیوند مرده]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است.
معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
