لنفوم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لنفوم
تخصصخون‌شناسی، سرطان‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰C81-C96
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام۲۰۲٫۸
آی‌سی‌دی-اُ:۹۵۹۰–۹۹۹۹
سمپD008223

لنفوم (به انگلیسی: Lymphoma) گروهی از تومورهای یاخته‌های خون‌ساز و بافت‌های لنفی است که از لنفوسیت‌ها به وجود می‌آید.[۱] گاهی واژهٔ لنفوم تنها به تومورهای سرطانی اشاره دارد و به همهٔ تومورها گفته نمی‌شود.[۱] نشانگان این بیماری شامل این موارد هستند: بزرگ شدن گره‌های لنفاوی که معمولاً بدون دَرد هستند، تب، تعرق، خارش، کاهش وزن، احساس خستگی و دیگر علائم.[۲][۳] تعرق معمولاً در شب صورت می‌گیرد.[۲][۳]

دو گونهٔ عمدهٔ لنفوم، لنفوم هاجکین (HL) و لنفوم غیرهاجکین (NHL) هستند.[۴] این بیماری شامل دو نوع دیگر نیز هست. مولتیپل میلوما و بیماری‌های پرولیفراتیو دستگاه ایمنی نیز از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) جزء این دسته شناخته شده‌اند.[۵] حدود ۹۰٪ بیماران دچار لنفوم غیرهاجکین هستند که زیرمجموعه‌های بسیاری را در بر می‌گیرد مثل لنفوم جلدی سلول تی.[۶][۴][۷] لنفوم زیر مجموعهٔ نئوپلاسم‌ها است، که به آن‌ها تومور بافت‌های خون ساز و لنفاوی می‌گویند.[۸]

عوامل خطرساز لنفوم هاجکین شامل این موارد هستند: عفونت‌های ناشی از ویروس اپشتین–بار و وجود افرادی در خانواده که به این بیماری دچار بوده‌اند.[۲] عوامل خطرساز لنفوم غیرهاجکین شامل این موارد هستند: بیماری‌های خودایمنی، ایدز آلودگی به ویروس تی-لنفوتروپیک انسانی، خوردن مقادیر زیاد گوشت و چربی، داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی و برخی آفت‌کش‌ها.[۳] تشخیص این بیماری معمولاً از طریق خون، ادرار، یا تست مغز استخوان صورت می‌گیرد.[۳] بافت‌برداری (بیوپسی) از یک گرهٔ لنفاوی نیز می‌تواند مفید باشد.[۲][۳] تصویربرداری پزشکی در مرحلهٔ بعد می‌تواند به کار گرفته شود تا تعیین کند که آیا سرطان گسترش پیدا کرده و در صورت گسترش در چه نواحی گسترش یافته‌است.[۲][۳] سرطان می‌تواند در بسیاری از اعضای بدن گسترش پیدا کند از جمله شش‌ها، کبد و مغز.[۲][۳]

درمان بیماری می‌تواند ترکیبی از شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، نوردرمانی،[۹] درمان هدفمند و جراحی باشد.[۲][۳] در لنفوم‌های غیرهاجکین، ممکن است غلظت پروتئین در خون به حدی افزایش یابد که انجام فرآیندی به نام پلاسمافرزیس ضروری گردد.[۳] صبر آگاهانه می‌تواند برای انواع خاصی از این بیماری مفید باشد.[۳] شماری از گونه‌ها قابل درمان هستند.[۴] به‌طور کلی، میزان بقای پنج سالهٔ بیماری در ایالات متحده برای لنفوم هاجکین ۸۵٪ است.[۱۰] اما این میزان برای لنفوم غیرهاجکین ۶۹٪ است.[۱۱] در سطح جهان در سال ۲۰۱۲، شمار ۵۶۶۰۰۰ نفر به این بیماری مبتلا شدند و ۳۰۵۰۰۰ نفر از مبتلایان جان باختند.[۵] این دسته از سرطان ۳–۴٪ همهٔ سرطان‌ها را در بر می‌گیرد. از این رو، این دسته، هفتمین گروه رایج سرطان است.[۵][۱۲] در میان کودکان، این گروه سومین نوع رایج سرطان است.[۱۳] شیوع بیماری در کشورهای توسعه‌یافته بیشتر از کشورهای در حال توسعه است.[۵]

شیوع

[ویرایش]

در ایالات متحده لنفوم ششمین سرطان شایع در بین افراد بالغ و سومین سرطان شایع در کودکان است. لنفوم‌ها به دو دستهٔ اصلی تقسیم می‌شوند: لنفوم هاجکین (Hodgkin's Lymphoma) و لنفوم غیرهاجکین (Non-Hodgkin's Lymphoma). تفاوت این دو بیماری در نوع و سرمنشأ سلول بدخیم است. علاوه بر این، سیر این دو بیماری و پاسخ آن‌ها به درمان نیز تفاوت قابل توجهی نشان می‌دهد.

تشخیص

[ویرایش]

تشخیص لنفوم بدخیم یکی از کارهای بسیار چالش‌برانگیز در هیستوپاتولوژی است. درحالی‌که بسیاری از موارد را می‌توان از داده‌های هیستوموروفولوژی و ایمونوهیستوشیمی تشخیص داد. اما در مواردی تمایز بین یک فرایند واکنشی (Rearrangement) و لنفوم بدخیم بسیار مشکل است. در این شرایط می‌توان از روش جدید تشخیص کلونالیته با استفاده از تجزیه و تحلیل مولکولی با روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) استفاده کرد.

این کیت بر اساس پروتکل استاندارد جهانی EuroClonality/BIOMED-2 طراحی شده‌است که با استفاده از بازآرایی ایمونوگلوبولین (IG) و ژن TCR برای تشخیص لنفوسیت‌های بی و تی تشخیص را بسیار ساده‌تر و دقیق‌تر می‌کند و همچنان می‌توان با اطمینان به منشأ سرطان که از کدام نوع سلول‌های بی یا تی است پی برد و جابه‌جایی کروموزومی و کلونالیته این سلول‌ها را بررسی کرد.

این آزمایش را می‌توان با نمونه‌های بافت (FFPF)، یخ‌زده (Frozen)، خون کامل و مایع مغز استخوان انجام داد. برای هر نمونه هر سه بخش FR3-JH , FR1-JH ,FR2-JH مورد بررسی قرار می‌گیرد و به ازای هر نمونه کنترل‌های مثبت برای مونوکلونال و پلی‌کلونال در کیت قرار دارد.

طبقه‌بندی

[ویرایش]

سازمان جهانی بهداشت لنفوم‌ها را به ۶ گروه اصلی طبقه‌بندی کرده‌است که هر کدام از آن‌ها نیز دارای زیر گروه‌هایی هستند:[۱۴]

  1. نئوپلاسم‌های لنفوئیدی پیش‌ساز (Precursor Lymphoid Neoplasms)
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی طبقه‌بندی نشده (B lymphoblastic leukemia / lymphoma NOS)
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با اختلالات ژنتیکی متعدد (B lymphoblastic leukemia / lymphoma with recurrent genetic abnormalities)
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با جابه‌جایی t(۹;۲۲); bcr-abl۱
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با جابه‌جایی t(v;11q23); MLL rearranged
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با جابه‌جایی t(12:21); TEL-AML۱ & ETV6-RUNX۱
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی همراه با هایپرپلوئیدی (Hyperploidy)
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی همراه با هایپوپلوئیدی (Hypodiploidy)
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با جابه‌جایی t(۵;۱۴); IL3-IGH
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول بی با جابه‌جایی t(۱;۱۹); E2A-PBX۱ & TCF3-PBX۱
    • لوسمی/لنفوم لنفوبلاستیک سلول تی (T lymphoblastic leukemia / lymphoma)
  1. نئوپلاسم‌های سلول بی بالغ (Mature B-Cell Neoplasms)
  2. نئوپلاسم‌های سلول تی و سلول کشندهٔ طبیعی بالغ (Mature T-Cell & NK-Cell Neoplasms)
  3. لنفوم هاجکین (Hodgkin lymphoma)
  4. اختلالات لنفوپرولیفراتیو بعد از پیوند (Post-Transplant Lymphoproliferative Disorders)
  5. نئوپلاسم‌های هیستیوسیتیک و سلول دندریتیک (Histiocytic and Dendritic Cell Neoplasms)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Taylor, Elizabeth J. (2000). Dorland's Illustrated medical dictionary (29th ed.). Philadelphia: Saunders. p. 1038. ISBN 0-7216-6254-4.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ "General Information About Adult Hodgkin Lymphoma". National Cancer Institute. 2014-04-23. Retrieved 20 June 2014.
  3. ↑ ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ "General Information About Adult Non-Hodgkin Lymphoma". National Cancer Institute. 2014-04-25. Retrieved 20 June 2014.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ The Lymphoma Guide Information for Patients and Caregivers (PDF). Leukemia and Lymphoma Society. 2013. Archived from the original (pdf) on 14 July 2014. Retrieved 20 June 2014.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ World Cancer Report 2014. World Health Organization. 2014. pp. Chapter 5.13. ISBN 9283204298.
  6. ↑ Mohammad,، Beigi, Pooya Khan. Clinician's guide to mycosis fungoides. شابک ۹۷۸۳۳۱۹۴۷۹۰۷۱.
  7. ↑ "Lymphoma". NCI. Retrieved 13 June 2014.
  8. ↑ Vardiman, James W.; Thiele, Jüergen; Arber, Daniel A.; Brunning, Richard D.; Borowitz, Michael J.; Porwit, Anna; Harris, Nancy Lee; Le Beau, Michelle M.; Hellström-Lindberg, Eva (2009-07-30). "The 2008 revision of the World Health Organization (WHO) classification of myeloid neoplasms and acute leukemia: rationale and important changes". Blood. 114 (5): 937–951. doi:10.1182/blood-2009-03-209262. ISSN 1528-0020. PMID 19357394.
  9. ↑ Beigi, Pooya Khan Mohammad (2017-01-01). Treatment (به انگلیسی). Springer International Publishing. pp. 23–34. doi:10.1007/978-3-319-47907-1_6.
  10. ↑ "Hodgkin Lymphoma—SEER Stat Fact Sheets". Seer.cancer.gov. Retrieved 2012-08-26.
  11. ↑ "SEER Stat Fact Sheets: Non-Hodgkin Lymphoma". NCI. Retrieved 18 June 2014.
  12. ↑ Marcus, Robert (2013). Lymphoma: pathology, diagnosis and treatment (Second ed.). p. 1. ISBN 978-1-107-01059-8.
  13. ↑ Tepper, John E. Niederhuber, James O. Armitage, James H. Doroshow, Michael B. Kastan, Joel E. (2014). "Childhood lymphoma". Abeloff's clinical oncology (Fifth ed.). p. Chapter 97. ISBN 1-4557-2865-9.
  14. ↑ "طبقه‌بندی لنفوم توسط سازمان جهانی بهداشت" (به انگلیسی). سازمان جهانی بهداشت. ۲۹ اکتبر ۲۰۰۸. Retrieved 1 Mayر 1388. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)[پیوند مرده]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لنفوم&oldid=40769881»