لیپوپروتئین پرچگالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لیپوپروتئین پرچگالی[۱] یا اچ‌دی‌ال (به انگلیسی: High Density Lipoprotein) (در زبان‌عام کلسترول خوب) نوعی لیپوپروتئین هستند که به اچ دی ال (به انگلیسی: HDL) نیز معروفند.

این دسته از لیپوپروتئین‌ها کلسترول را از بافت‌های خارج کبدی به کبد به منظور دفع در صفرا تسریع می‌کنند.

میزان مناسب این نوع لیپوپروتئین‌ها در خون، خطر ابتلا به بیماری کُرونِری قلبی را کاهش می‌دهد.[۲]

چگالی (g/mL) گروه قطر (nm) % پروتئین % کلسترول % فسفولیپید % triacylglycerol
& cholesterol ester
>۱٫۰۶۳ HDL ۵–۱۵ ۳۳ ۳۰ ۲۹ ۴
۱٫۰۱۹–۱٫۰۶۳ LDL ۱۸–۲۸ ۲۵ ۵۰ ۲۱ ۸
۱٫۰۰۶–۱٫۰۱۹ IDL ۲۵–۵۰ ۱۸ ۲۹ ۲۲ ۳۱
۰٫۹۵–۱٫۰۰۶ لیپوپروتئین بس کم‌چگال ۳۰–۸۰ ۱۰ ۲۲ ۱۸ ۵۰
<0.۹۵ کیلومیکرون ۱۰۰-۱۰۰۰ <2 ۸ ۷ ۸۴

جستارهای دیگر

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «لیپوپروتئین پرچگالی» [تغذیه] هم‌ارزِ «high-density lipoprotein, HDL»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ لیپوپروتئین پرچگالی)
  2. فرهنگ دورلند. چاپ ۱۳۷۹. انتشارات یادواره کتاب. ترجمه حمید نام‌آور.