ماهورزان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ماهورزان برزان
روستا
مختصات: ۳۳°۴۹′۳۵″شمالی ۵۰°۰۴′۴۲″شرقی / ۳۳٫۸۲۶۵۱۷°شمالی ۵۰٫۰۷۸۳۷۵°شرقی / 33.826517; 50.078375
کشور	ایران
استان	مرکزی
شهرستان	خمین
بخش	بخش مرکزی
دهستان	حمزه لو
بنیان‌گذاری	۱۳۰۰
جمعیت	۱۷۴ نفر
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۸۶

ماهورزان(خمین)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان خمین در استان مرکزی ایران است. در مصوبه سال 1390 روستاهای ماهورزان، پندرجان و سنجدک با هم ادغام و به یک روستای واحد به نام سده حمزه لو تبدیل شدند.

اکثریت خانه های روستا به صورت خشتی بود اما در تخریب های بارندگی سال 1400 خانه های فرسوده از بین رفتند و خانه های جدید جایگزین آن شدند. همچنین از سال 1400 ساخت و ساز افراد کوچ کرده از روستا به منظور داشتن خانه ای در روستا شدت گرفته است. خانه های این روستا و روستای پندرجان به همدیگر نزدیک می باشد و تفکیک جغرافیایی آن بسیار سخت هست

امکانات این روستا که در قالب روستای سده حمزه لو می باشد برق، آب لوله کشی، گاز شهری،تلفن ثابت بی سیم ، نانوایی، سوپرمارکت ،خانه بهداشت ، مدرسه ابتدایی و آژانس محلی می باشد.

غالب محصولات روستا گل،سیفی جات،گندم، جو، لوبیا، یونجه، انگور، بادام، گردو، گیلاس، آلبالو، زردآلو و محصولات لبنی می باشد

این روستا در دهستان حمزه لو قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۴ نفر (۴۸خانوار) بوده‌است. شغل اکثریت جوان ساکن روستا کشاورزی و گلکاری و دامداری می باشد و ساکنین ماهورزان به غیر از دشت ماهورزان در دشت پندرجان و ککاوین و نصرآباد و چوگان دارای زمین کشاورزی هستند.

نرخ تحصیلات دانشگاهی متولدین این روستا نسبت به روستاهای اطراف بالاترین حد خود را دارد و اکثر آنها در شهرهای تهران و اراک و خمین ساکن و شاغل هستند.

این روستا به گونه‌ای مرکز چندین روستا می‌باشد. جاده مواصلاتی دیگر ارک-خمین از وسط این روستا و جاده مواصلاتی اراک-محلات نیز از کنار این روستا می‌گذرد نقش این روستا ارتباطی است. روستای متروکه نصرآباد در شمال و روستای پندرجان و سنجدک در غرب و روستای چوگان در شرق و زمین های زراعی روستای چوگان در جنوب این روستا واقع شده است

معنای لغوی ماهورزان: ماهور برگرفته از ماه+ور دارای ویژگی وصفت ماه چنانچه این نام ماهور( mahvar) تلفظ شود به معنی تپه های به هم پیوسته ی دامنه کوه ونام یکی از دستگاهای موسیقی ایرانی می باشد.

۱- بولاق (به ترکی چشمه آب) که دارای قدمت بالا و آب آشامیدنی هست و به عنوان یک مکان مقدس ازآن یاد می شود

منابع

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.

این یک مقالهٔ خرد یک روستا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.