مبانی نظریه مشروطهخواهی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نویسنده(ها) | جواد طباطبایی |
---|---|
کشور | نخست: تبریز ، کنونی: تهران |
زبان | فارسی |
ناشر | نخست: ستوده ، کنونی: مینوی خرد |
مبانی نظریهٔ مشروطهخواهی عنوان بخش دوم از جلد دوم و واپسین جلدِ تاکنون منتشر شده(نظریهٔ حکومت قانون در ایران) از مجموعهٔ تأملی دربارهٔ ایران است. طباطبایی در این کتاب به پدیدار شدن آگاهی نوآیین و تکوین نطفه آگاهی ملی بر اثر بحران خودکامگی در زمان ناصرالدین شاه قاجار، پیدایی روشنفکران در افق بحثهای نظری، و مطرح شدن بحثهای نو در اصلاح دینی، اندیشهٔ حقوقی، سیاسی، اقتصادی میپردازد. همچنین نظریهٔ مشروعهخواهی و مشروطهخواهی را در میان اهل دیانت بررسی میکند.[۱] در آخر نیز بحثی در مورد مفهوم سنت و تحولات آن در این دوره میکند.
فهرست کتاب
[ویرایش]- اختصارات
- درآمد
- فصل نخست: بحران خودکامگی و بسط آگاهی نوآیین
- فصل دوم: بحران آگاهی و پدیدار شدن مفاهیم نوآیین
- فصل سوم: نظریهٔ اصلاح دینی
- فصل چهارم: نخستین رساله در اصلاح نظام حقوقی
- فصل پنجم: دیدگاههای نو در اندیشهٔ سیاسی
- فصل ششم: دیدگاههای نو در اندیشهٔ اقتصادی
- فصل هفتم: نظریهٔ مشروعهخواهی اهل دیانت
- فصل هشتم: نظریهٔ مشروطهخواهی اهل دیانت
- فصل نهم: میرزای نائینی و نظریهٔ مشروطیت ایران
- خاتمه: تجدید مطلعی در مفهوم سنت
- کتابشناسی
- نمایهٔ نامها
- نمایهٔ کتابها
- نمایهٔ مفاهیم
منابع
[ویرایش]- ↑ «بنیاد فرهنگی دکتر فریبرز بقایی برای روشنگری». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ مارس ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۱.