عشای ربانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بخشی از سلسله مقالات در مورد:
مسیحیت
عیسی مسیح ولادت عیسی Ministry تصلیب عیسی رستاخیز مسیح
کتاب مقدس بنیان‌ها عهد عتیق عهد جدید بشارت حکم کتاب مقدس کلیسا Creed New Covenant
الهیات God تثلیث خدای پدر Son روح‌القدس در مسیحیت الهیات دفاعی غسل تعمید مسیح‌شناسی تاریخ الهیات مسیحی هیئت‌های تبلیغی مسیحی Salvation
تاریخچه سنت حواریون پطرس پولس رسول مریم تاریخ مسیحیت پدران کلیسا کنستانتین بزرگ شورای سراسری مسیحیت آگوستین جدایی شرق و غرب جنگ‌های صلیبی توماس آکویناس اصلاحات پروتستانی مارتین لوتر
مذاهب گروه‌ها مسیحیت غربی کلیسای کاتولیک پروتستانتیسم ادونتیسم آناباپتیست انگلیکان باپتیست مسیحیت انجیلی قداست لوتریانیسم متدیسم کلیسای موراوی پنطیکاستیسم کوئیکرها کالوینیسم مسیحیت شرقی کلیسای کاتولیک شرقی کلیسای ارتدکس شرقی مسیحیت پروتستان شرقی کلیسای ارتدکس مشرقی کلیسای مشرق استعادیه شاهدان یهوه جنبش قدیسان آخرالزمان Iglesia ni Cristo
موضوعات مرتبط هنر مسیحی Criticism نهضت وحدت کلیساها موسیقی مسیحی Other religions نماز موعظه Symbolism Worship
درگاه:مسیحیت
ن ب و

عشای رَبّانی یا شام خداوند یا آیین سپاسگزاری (به فرانسه: Eucharistie) یکی از هفت‌آیین مقدس (هفت‌راز) است که تقریباً در تمام شاخه‌های مسیحیت به انجام می‌رسد. به آن تقسیم مقدس (Holy Communion)، راز محراب (the Sacrament of the Altar)، راز خجسته (Blessed Sacrament) هم گفته شده است.

شیوه اجرای این آیین در میان شاخه‌های مختلف مسیحیان اندکی متفاوت است، اما چند مسئله در میان تمام شاخه‌ها مشترک می‌باشد.

منشأ این آیین به آخرین شامی بازمی‌گردد که عیسی مسیح در شب دستگیری خود توسط سربازان رومی با حواریون خود خورد. از آنجا که به باور مسیحیان سرشت او با سرشت «خداوند» یکی است.

در انجیل متی فصل ۲۶ آیات ۲۶تا۲۸ چنین آمده است:

چون هنوز مشغول خوردن بودند، عیسی نان را برگرفت و پس از شکرگزاری، پاره کرد و به شاگردان داد و فرمود: «بگیرید، بخورید؛ این است بدن من.» سپس جام را برگرفت و پس از شکرگزاری آن را به شاگردان داد و گفت: «همهٔ شما از این بنوشید. این است خون من برای عهد [جدید] که به‌خاطر بسیاری به‌جهت آمرزش گناهان ریخته می‌شود.^[۱]

زمان این مراسم، در شب عید «پِسَح» (عید فطیر) یهودیان بود.

در شاخهٔ کاتولیک این باور وجود دارد که نان و شراب اجزای اصلی عشای ربانی‌اند و با سخنان مسیح و استمداد از روح‌القدس حقیقتاً تبدیل به جسم و خون عیسی می‌شوند. نان و شراب در خلال مراسم عشای ربانی، ماهیت وجودی و مفهوم طبیعی خود را به عنوان غذای جسم از دست می‌دهند و ماهیت معنایی جدیدی می‌یابند. آن‌ها اکنون نشانه‌های واقعیت یافته‌ای از حضور شخصی و تقدیم خود از سوی عیسی مسیح هستند.^[۲] این آموزه یعنی تبدیل نان و شراب توسط دعای کشیش به بدن و خون مسیح را اصطلاحاً «تبدّل جوهر» می‌نامند. همچنین بنا بر سنت کلیسای کاتولیک، این آیین هرروزه در کلیسا برگزار می‌شود.

مارتین لوتر پیشگام نهضت پروتستان و بنیانگذار کلیسای لوتری آموزهٔ تبدیل جوهر را رد کرد؛ اما عقیده‌ای نه‌چندان متفاوت را مطرح کرد که به «هم‌جوهری» معروف است. بر مبنای نظر او با دعای کشیش بدن و خون مسیح بر روی نان و شراب قرار می‌گیرد.^[۳]

ژان کالون که پایه‌گذار کلیسای اصلاح‌شده (کالونی) است، برخلاف نظر کاتولیک‌ها و همچنین مارتین لوتر بیان کرد که هیچ تغییری در عناصر عشای ربانی (نان و شراب) صورت نمی‌گیرد، بلکه ایمان‌دار مسیحی به واسطهٔ ایمان، به شکلی روحانی در بدن و خون عیسی مسیح سهیم می‌گردد؛ پس مسیح در آیین عشای ربانی حضور روحانی دارد، نه فیزیکی.^[۴]

این آیین الهام‌بخش هنرمندان، سیاستمداران و… بوده است. یکی از معروفترین و جنجالی‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو دا وینچی نقاش معروف ایتالیایی نیز در خصوص همین رویداد مذهبی است.

• عید پاک
• نیایش‌سرایی
• نماز (مسیحیت)