معاهده نیس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

معاهده نیس، (به انگلیسی: Treaty of Nice) پس از پیمان اتحادیه اروپا، در فوریه ۲۰۰۱ امضا و از اول فوریه ۲۰۰۳ لازم‌الاجرا شد. این نتیجه کنفرانس بین دولت‌ها بود، که از فوریه ۲۰۰۰ شروع شده بود. موضوع آن توافق بر سر نهادهای اروپایی بود، قبل از آن که اعضای جدید پذیرفته شوند.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴]^[۵]^[۶]^[۷]^[۸]^[۹]

پیمان نیس راه اصلاح بنیادی که نیاز بود را باز کرد، در جهت گسترش اتحادیه اروپا با پیوستن آتن و کشورهای جنوب و شرق آن قاره. بعضی از این مفاد به وسیلهٔ پیمان الحاق ۱۰ عضو جدید، که امضا شده بود، اصلاح شد و در آتن، در آوریل ۲۰۰۲ و پیمان لوکزامبورگ در الحاق رومانی و بلغارستان، در آوریل ۲۰۰۵ به توافق رسیدند. بدین ترتیب بیش‌ترین اصلاح معاهده نیس در آتن و لوکزامبورگ صورت گرفت. تغییرات اساسی به وجود آمده در معاهده نیس مربوط به محدود کردن وسعت و ترکیب کمیسیون، گسترش حق رأی با اکثریت و یک وزنه جدیدی از آرای در شورا و تقویت کردن همکاری‌های قابل انعطاف‌تر است.

منابع

↑ Lindsay, Cotton M. and Bernard Feigenbaum (1984) 'Rationing by waiting lists', American Economic Review 74(3): 404-17.
↑ Diego Varela and Anca Timofte (2011), 'The social cost of hospital waiting lists and the case for copayment: Evidence from Galicia' بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The USV Annals of Economics and Public Administration 11(1): 18-26.
↑ Cole JA, et al. Drug copayment and adherence in chronic heart failure: effect on cost and outcomes. بایگانی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Pharmacotherapy 2006;26:1157-64.
↑ Harvey Rubin, Dictionary of Insurance Terms, 4th Ed. Baron's Educational Series, 2000
↑ , Arthur D. Postal, " CFA Attacks Insurers For ‘Overcharging’", National Underwriter, Jan 8, 2007
↑ "Loss Ratio definition". Retrieved 2010-03-23.
↑ James C. Robinson, "Use And Abuse Of The Medical Loss Ratio To Measure Health Plan Performance", Health Affairs, vol 16, No. 4, pp 176 - 187, 1997
↑ Knobbe, Lauren (22 July 2010). "Franken warns against weakening law on health-care spending". Minn Post. Retrieved 22 June 2013.
↑ Long-Term-Care Premiums Soar – WSJ

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Treaty of Nice». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.

[1] Lindsay, Cotton M. and Bernard Feigenbaum (1984) 'Rationing by waiting lists', American Economic Review 74(3): 404-17.

[2] Diego Varela and Anca Timofte (2011), 'The social cost of hospital waiting lists and the case for copayment: Evidence from Galicia' بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The USV Annals of Economics and Public Administration 11(1): 18-26.

[3] Cole JA, et al. Drug copayment and adherence in chronic heart failure: effect on cost and outcomes. بایگانی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Pharmacotherapy 2006;26:1157-64.

[4] Harvey Rubin, Dictionary of Insurance Terms, 4th Ed. Baron's Educational Series, 2000

[5] , Arthur D. Postal, " CFA Attacks Insurers For ‘Overcharging’", National Underwriter, Jan 8, 2007

[6] "Loss Ratio definition". Retrieved 2010-03-23.

[7] James C. Robinson, "Use And Abuse Of The Medical Loss Ratio To Measure Health Plan Performance", Health Affairs, vol 16, No. 4, pp 176 - 187, 1997

[8] Knobbe, Lauren (22 July 2010). "Franken warns against weakening law on health-care spending". Minn Post. Retrieved 22 June 2013.

[9] Long-Term-Care Premiums Soar – WSJ

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]