مقاومت غلتشی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقاومت غلتشی (انگلیسی: Rolling resistance) که گاهی اوقات اصطکاک غلتشی یا کشش غلتشی نامیده می شود، نیرویی است که در برابر حرکت مقاومت می کند، زمانی که یک جسم (مانند یک توپ، تایر یا چرخ) روی یک سطح می غلتد. عمدتاً توسط اثرات غیر الاستیک ایجاد می شود. یعنی تمام انرژی مورد نیاز برای تغییر شکل (یا حرکت) چرخ، بستر و غیره با برداشته شدن فشار بازیابی نمی شود. توجه داشته باشید که لغزش بین چرخ و سطح نیز منجر به اتلاف انرژی می شود. اگرچه برخی از محققان این اصطلاح را در مقاومت غلتشی گنجاندهاند، برخی پیشنهاد میکنند که این اصطلاح اتلاف باید جدا از مقاومت غلتشی در نظر گرفته شود، زیرا به دلیل گشتاور اعمال شده به چرخ و لغزش حاصله بین چرخ و زمین است که به آن افت لغزش میگویند. علاوه بر این، فقط به اصطلاح مقاومت در برابر لغزش شامل اصطکاک است، بنابراین نام "اصطکاک غلتشی" تا حدی نامناسب است.[۱][۲][۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Sina, Naser; Esfahanian, Vahid; Yazdi, Mohammad Reza Hairi; Azadi, Shahram (18 April 2018). "SAE MOBILUS". SAE International Journal of Passenger Cars - Mechanical Systems. 11 (2): 167–176. doi:10.4271/06-11-02-0014. Retrieved 2021-04-19.
- ↑ Peck, William Guy (1859). Elements of Mechanics: For the Use of Colleges, Academies, and High Schools. A.S. Barnes & Burr: New York. p. 135. Retrieved 2007-10-09.
rolling friction less than sliding friction.
- ↑ Hibbeler, R.C. (2007). Engineering Mechanics: Statics & Dynamics (Eleventh ed.). Pearson, Prentice Hall. pp. 441–442. ISBN 9780132038096.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Rolling resistance». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴.