منیژه حکمت - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
منیژه حکمت | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۴۱ (۶۱–۶۲ سال) اراک، مرکزی، ایران |
ملیت | ایرانی |
دیگر نامها | مژگان حکمت |
پیشه | کارگردان، تهیهکننده و نویسنده |
سالهای فعالیت | ۱۳۷۴–اکنون |
آثار برجسته | زندان زنان، سه زن |
همسر | جمشید آهنگرانی |
فرزندان | پگاه و مهشید |
منیژه حکمت (زاده ۱۳۴۱ در اراک) تهیهکننده و کارگردان ایرانی است. نخستین فیلم وی فیلم زندان زنان بود و پس از آن فیلم سه زن و لالایی را ساخت.
زندگی شخصی
[ویرایش]منیژه حکمت، صبح روز ۳ مرداد ۱۳۹۵ پس از چند روز بستری در بیمارستان پارس، تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت و این عمل با موفقیت انجام شد.
حکمت پس از مرگ عباس کیارستمی در روزنامه شرق نوشت: «ایستادن یعنی پای خودمان بایستیم؛ یعنی پای آرمانمان؛ یعنی نگذاریم از دست برود. چرا که ما مسئولیتمان اجتماعی بوده و هست. گاهی این مسئولیت رفتار ما را رفتاری سیاسی معنا بخشیده، گاهی رفتاری هنری و فرهنگی یا روشنفکری. فرقی نمیکند.»[۱]
پگاه آهنگرانی بازیگر و مستندساز ایرانی، دختر منیژه حکمت است.[۲]
کنش سیاسی
[ویرایش]پشتیبانی از حسن روحانی
[ویرایش]حکمت از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که با امضاء طوماری در ۲۲ خرداد ۱۳۹۲، با اصلاحطلبان و اعتدالگرایان دیگر، ضمن قدردانی از انصراف عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.[۳][۴]
خیزش ۱۴۰۱
[ویرایش]در پی خیزش ۱۴۰۱ ایران منیژه حکمت، مانند بیش از ۱۰۰ هنرمند دیگر ممنوعِ خروج و ممنوع کار شد. وی در حساب کاربری توییتر خود نوشت: «ممنوع الخروج، ممنوع المعامله، ممنوع الکار…! با همه ممنوعیتها، بیمار[م] با سه عمل جراحی…؛ برادران لطف کنید اجارهخونه و هزینههای درمان و هزینههای جاری را پرداخت کنید؛ من به آخر خط رسیدهام».[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵]
فیلمشناسی
[ویرایش]
کارگردانی
[ویرایش]- ۱۹ (۱۴۰۰)
- بندر بند (۱۳۹۹)
- جاده قدیم (۱۳۹۶)
- سه زن (۱۳۸۵)
- زندان زنان (۱۳۷۹)
تهیه کنندگی
[ویرایش]- جاده قدیم (۱۳۹۶)
- خماری (۱۳۹۴)
- شکاف (۱۳۹۳)
- شهر موشها ۲ (۱۳۹۳)
- ورود آقایان ممنوع (۱۳۸۹)
- پوپک و مش ماشاالله (۱۳۸۸)
- چیزهایی هست که نمیدانی (۱۳۸۷)
- صداها (۱۳۸۷)
- لالایی (۱۳۸۷)
- سه زن (۱۳۸۵)
- زندان زنان (۱۳۷۹)
- شبیخون (۱۳۷۶)
برنامهریز
[ویرایش]- دختری با کفشهای کتانی (۱۳۷۷)
- جوانمرد (۱۳۷۵)
- پاکباخته (۱۳۷۴)
- شاخ گاو (۱۳۷۴)
- گروگان (۱۳۷۴)
- چشم شیطان (۱۳۷۲)
- دلاوران کوچه دلگشا (۱۳۷۱)
منشی صحنه
[ویرایش]- شهر خاکستری (۱۳۶۹)
- گربه آوازخوان (۱۳۶۹)
- خانهای مثل شهر (۱۳۶۶)
دستیار کارگردان
[ویرایش]- پاکباخته (۱۳۷۴)
- شاخ گاو (۱۳۷۴)
- چشم شیطان (۱۳۷۲)
- دلاوران کوچه دلگشا (۱۳۷۱)
طراح اولیه داستان
[ویرایش]- سه زن (۱۳۸۵)
مشاور فیلمنامه
[ویرایش]- سه زن (۱۳۸۵)
بازیگر
[ویرایش]- آپارتمان شماره ۱۳ (۱۳۶۹)
مدیر تولید
[ویرایش]- مادرزن سلام (۱۳۸۵)
- دختری با کفشهای کتانی (۱۳۷۷)
- شبیخون (۱۳۷۶)
سرمایهگذار
[ویرایش]جانشین مدیر تولید
[ویرایش]- جوانمرد (۱۳۷۵)
طراح صحنه
[ویرایش]- گراند سینما (۱۳۶۷)
مسئول لباس
[ویرایش]- گراند سینما (۱۳۶۷)[۱۶]
جوایز
[ویرایش]- ۱۳۸۱: بهترین فیلمنامه برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم
- ۱۳۸۱: بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم[۱۷]
- ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان برای فیلم زندان زنان در جشن خانه سینما ـ دوره ششم
- ۱۳۸۱: تقدیرنامه کلیسای جهانی برای فیلم زندان زنان در جشنواره بینالمللی فیلم سه قاره فریبورگ ـ دوره هفدهم (سوئیس)
- ۱۳۸۱: جایزه عفو بینالملل برای فیلم زندان زنان در جشنواره بینالمللی فیلم رتردام ـ دوره سی و دوم (هلند)[۱۷]
- ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بینالمللی فیلم براتیسلاوا
- ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بینالمللی فیلم گیخون
- ۱۳۸۱: کاندیدای بهترین فیلم برای فیلم زندان زنان در جشنواره بینالمللی فیلم هاوایی[۱۸]
پانویس
[ویرایش]- ↑ فرارو، Fararu |. «یادداشت منیژه حکمت دربارهٔ مرگ عباس کیارستمی». Fararu | فرارو. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۸-۲۹.
- ↑ منیژه حکمت: با رد شدن از«زندان زنان» به «سه زن» رسیدم. رادیو فرهنگ[پیوند مرده]
- ↑ حمایت ۱۴۰ هنرمند برجسته کشور از حسن روحانی بایگانیشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine وبگاه رسمی حسن روحانی
- ↑ حمایت ۱۴۰ هنرمند برجسته کشور از حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بایگانیشده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine سینما آنلاین
- ↑ «منیژه حکمت، کارگردان سینما از «ممنوع الخروجی و ممنوع الکار» بودن خود خبر داد». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۵.
- ↑ جهان، Fararu | فرارو | اخبار روز ایران و. «منیژه حکمت ممنوعالخروج، ممنوعالمعامله و ممنوعالکار شد». fa. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوعالکار شد». خبرآنلاین. ۲۰۲۳-۰۲-۲۵. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوعالمعامله شد». اعتمادآنلاین. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوع الخروج و ممنوع الکار شد». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «توئیت باورنکردنی منیژه حکمت: ممنوع الکار، ممنوع الخروج و ممنوع المعامله هستم! | پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز». انصاف نیوز. ۲۰۲۳-۰۲-۲۵. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوع الخروج و ممنوع الکار شد». پایگاه خبری و تحلیلی 55 آنلاین. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت، کارگردان سینما: ممنوع الخروج، ممنوع المعامله و ممنوع الکار هستم». ایران اینترنشنال. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوعالکار شد». شرق. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت ممنوعالخروج، ممنوعالمعامله و ممنوعالکار شد». ساناپرس. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «منیژه حکمت، ممنوع الخروج، ممنوع المعامله و ممنوع الکار شد». دیدبان ایران. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۶.
- ↑ «: Iranian Movie DataBase مژگان حکمت :». بایگانیشده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ «: Iranian Movie DataBase تمام جشنوارههای مربوط به :». بایگانیشده از اصلی در ۳ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ Zendan-e zanan (2002) - Awards
پیوند به بیرون
[ویرایش]- علی آزموده-منتقد فیلم (۲۷ مهر ۱۳۸۷). «نگاهی به سه زن ساخته منیژه حکمت». بیبیسی فارسی.
- گفتگو با منیژه حکمت در سایت زندهرود
- گفتگو با منیژه حکمت در روزنامه اعتمادملی
- مصاحبه با منیژه حکمت در روزنامه کارگزاران[پیوند مرده]
- گفتگو با منیژه حکمت در روزنامه حیات نو
- گفتگو با منیژه حکمت کارگردان فیلم سه زن. رادیو زمانه
- منیژه حکمت، «لالاییها» را به افغانستان میبرد. خبرگزاری کتاب ایران
- ویژه برنامه تماشا: منیژه حکمت و تجربهی کار در سینمای ایران (۱۱ تیر ۱۴۰۲) در یوتیوب