مهر (علامت) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مهر شهرِ (دستگاه مهرسازی) ناخود از ۱۵۷۰
اثر امروزه یک مهر از اواخر عصر برنز

مُهر (به انگلیسی: Seal) وسیله‌ای برای ایجاد اثر در روی موم، خاک رس، کاغذ، یا بعضی از وسایل دیگر، از جمله برجسته‌کاری بر روی کاغذ، و همچنین ایجاد اثری که بر روی آن ساخته شده‌است. هدف اصلی آن، تأیید اعتبار یک سند، یک بسته‌بندی مانند یک پاکت مدرن یا پوشش یک ظرف یا بسته‌ای است که وسایل باارزش یا اشیاء دیگر درون آن وجود دارد.

مهر و موم

[ویرایش]

قطعه سرب یا موم آب‌شده‌ای که برای جلوگیری از دست‌کاری و سوءاستفاده به سر پاکت یا در مغازه یا خانه یا مکان دیگری مهر شود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. «مهر و موم» [عمومی] هم‌ارزِ «seal, plomb (fr.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ مهر و موم)

پیوند به بیرون

[ویرایش]