مهندسی هیدرولیک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهندسی هیدرولیک (به انگلیسی: Hydraulic engineering) یکی از زیرشاخههای مهندسی عمران است که به طراحی، نصب و ساخت تأسیساتی مانند منبع آب، نیروگاه برقآبی، سد و تصفیهخانه میپردازد.[۱] در این رشته کاربردی، مهمترین مسئله چگونگی کنترل و استفاده بهینه از آب است.[۲]
مهندسی هیدرولیک در واقع کاربرد اصول مکانیک سیالات در مشکلات مربوط به جمعآوری، ذخیرهسازی، کنترل، حمل و نقل، تنظیم، اندازهگیری و استفاده از آب است.[۳] قبل از شروع یک پروژه مهندسی هیدرولیک، باید فهمید که با چه مقدار آب در آن سروکار داریم. کار مهندس هیدرولیک در رابطه با انتقال رسوبات توسط رودخانه، فعل و انفعال آب با مرز آبرفتی آن و بروز آبشستگی و رسوب نیز هست.[۳] «مهندس هیدرولیک در واقع طرحهای مفهومی مختلفی را طراحی میکند که با آب سروکار دارند از جمله آنها میتوان به سرریزها و خروحی سدها، آبریزهای بزرگراهها، کانالها و سازههای مربوطه برای پروژههای آبیاری و تأسیسات آب خنک کننده برای نیروگاههای حرارتی نام برد.»[۴]
اصول بنیادی
[ویرایش]به عنوان چند نمونه از اصول اساسی مهندسی هیدرولیک میتوان به مکانیک سیالات، جریان سیال، رفتار مایعات حقیقی، هیدرولوژی، خطوط لوله، هیدرولیک کانالهای باز، مکانیک انتقال رسوب، مدلسازی فیزیکی، ماشینهای هیدرولیکی و هیدرولیک زهکشی اشاره کرد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Dictionary of Engineering, 280. → hydraulic engineering
- ↑ The Journal of Engineering Education, Volume 54, 252.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Prasuhn, Alan L. Fundamentals of Hydraulic Engineering. Holt, Rinehart, and Winston: New York, 1987.
- ↑ Cassidy, John J. , Chaudhry, M. Hanif, and Roberson, John A. "Hydraulic Engineering", John Wiley & Sons, 1998
منابع
[ویرایش]- Dictionary of Engineering (به انگلیسی) (2nd ed.). McGraw-Hill. 2003.
- The Journal of Engineering Education, Volume 54 (به انگلیسی). Society for the Promotion of Engineering Education (U.S.), American Society for Engineering Education. 1963.