موکبانگ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
موکبانگ | |
نام کرهای | |
---|---|
هانگول | |
لاتیننویسی اصلاحشده | meokbang |
مککیون–ریشاور | mŏkpang |
راهنما | [mʌk̚.p͈aŋ] |
کلمه اصلی | |
هانگول | |
هانجا | 먹는 放送 |
لاتیننویسی اصلاحشده | meongneun bangsong |
مککیون–ریشاور | mŏngnŭn pangsong |
راهنما | [mʌŋ.nɯn.baŋ.soŋ] |
موکبانگ (به انگلیسی: Mukbang و به کره ای: 먹방) به عنوان برنامه خوردن شناخته میشود، یک پخش آنلاین سمعی و بصری است که در آن یک میزبان هنگام تعامل با مخاطب مقدار زیادی غذا مصرف میکند. در سال ۲۰۱۰ در کره جنوبی محبوب شد و از آن زمان به یک روند جهانی تبدیل شد. انواع غذاها، از پیتزا گرفته تا نودل، در مقابل دوربین مصرف میشوند.
موکبانگ معمولاً از طریق پخش اینترنتی در سیستم عاملهای جریانی مانند یوتیوب و توییچ از قبل ضبط شده یا مستقیم پخش میشود. بر اساس جذابیت جنبههای زمان واقعی و تعاملی، نمایشهای غذا خوردن تأثیر خود را در سیستم عاملهای پخش اینترنتی گسترش میدهند و به عنوان یک جامعه مجازی و محلی برای ارتباط فعال بین کاربران فعال اینترنت فعالیت میکنند.[۱][۲][۳]
ریشه کلمه
[ویرایش]موکبانگ از ترکیب کلمههای (먹는; meogneun) به معنی «خوردن» و (방송; bangsong) به معنی «پخش کردن» به وجود آمدهاست
منابع
[ویرایش]- ↑ Cha, Frances (2 February 2014). "South Korea's online trend: Paying to watch a pretty girl eat". CNN. Archived from the original on 24 March 2015. Retrieved 24 March 2015.
- ↑ Hu, Elise (24 March 2015). "Koreans Have An Insatiable Appetite For Watching Strangers Binge Eat". NPR. Archived from the original on 24 March 2015. Retrieved 24 March 2015.
- ↑ Evans, Stephen (5 February 2014). "The Koreans who televise themselves eating dinner". BBC. Archived from the original on 11 March 2015. Retrieved 24 March 2015.